Tomografia emisyjna pojedynczego fotonu jako metoda oceny zaburzeń mózgowego przepływu krwi w wybranych zespołach afazji naczyniowej

Background. A large variety of acquired aphasic syndromes can be correlated to relatively specific brain lesions located at distinct sites in the left cerebral hemisphere. The purpose of this article was to determine neuroanatomical correlates of aphasia following cerebrovascular accident. Material and methods. The research involved 30 stroke patients with a single left-hemisphere-damage lesion and residual mild to severe aphasia. Language, assessed by the Boston Diagnostic Aphasia Examination, was affected to various degrees by a wide range of pathologies. The single-photon emission-computed tomography (SPECT) images of the brain were acquired with 740 MBq (20 mCi) of Tc-99m-labeled ECD on a triple-headed gamma camera equipped with low-energy, high-resolution collimator. Comparisons of cerebral blood flow between patients with different types of aphasia were performed. Results. The most prominent perfusion abnormalities in expressive aphasia, as determined by the laterality index, were found in the frontal lobe, and to a lesser degree, the parietal lobe and striatum, whereas the most prominent deficits in receptive aphasia were found in the left temporal and parietal areas. In mixed aphasia, SPECT images evidenced the most extensive damage throughout the perisylvian region of the left hemisphere. Conclusions. There is a need for reinterpretation of the anatomical correlation of selected aphasic syndromes, especially classic expressive (Broca's) and receptive (Wernicke's) aphasias. The present study highlights the integrative role of some subcortical structures in language and speech functions. The results support the usefulness of regional cerebral blood flow SPECT imaging as a diagnostic aid in the post-stroke aphasias.Wstęp. Wiele różnych zespołów afazji nabytej przypisuje się względnie specyficznym uszkodzeniom odrębnych okolic lewej półkuli mózgu. Celem badań było określenie neuroanatomicznych korelatów afazji po udarze niedokrwiennym mózgu. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 30 pacjentów po ogniskowym udarze lewostronnym mózgu, przejawiających afazję o zróżnicowanym nasileniu, wahającej się od zaburzeń lekkich do głębokich. Stosując Bostoński Test do Diagnozy Afazji, wykazano kilka profilów zaburzeń językowych. Ocenę przepływu mózgowego wykonano za pomocą tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu (SPECT) po dożylnym podaniu znacznika 99mTc ECD o aktywności 20 mCi (740 MBq). Trójgłowicowa gamma kamera była wyposażona w specjalny kolimator o wysokiej rozdzielczości do badań neurologicznych. Przeanalizowano różnice regionalnej perfuzji mózgowej u pacjentów z wybranymi rodzajami afazji. Wyniki. Najbardziej widoczne zmiany mózgowego przepływu w afazji ekspresyjnej, określane za pomocą wskaźnika asymetrii, stwierdzono w płacie czołowym, a także w mniejszym stopniu - w płacie ciemieniowym oraz prążkowiu. W afazji receptywnej dominowała zaś hipoperfuzja w okolicy skroniowej i ciemieniowej. Z kolei w afazji mieszanej niedobór krążenia mózgowego był najbardziej rozległy - obejmował cały obszar położony wokół bruzdy bocznej oraz struktury podkorowe. Wnioski. Tradycyjne klasyfikacje afazji oraz poglądy na ich neuroanatomiczne podłoże wymagają uzupełnienia o dane pochodzące z badań wykonanych za pomocą SPECT. W etiologii afazji naczyniowej ważną rolę pełnią uszkodzenia podkorowe. Tomografia emisyjna pojedynczego fotonu jest użyteczną metodą oceny i różnicowania zmian naczyniopochodnych wywołujących afazję