Teratogenny wpływ leków przeciwpadaczkowych

Leczenie padaczki u kobiet w okresie rozrodczym jest szczególnie istotnym problemem w praktyce codziennej. Najpoważniejsze wady wrodzone, dotyczące układu nerwowego i serca, powstają we wczesnym okresie organogenezy, dlatego tak istotne jest świadome zaplanowanie ciąży i ustalenie najbezpieczniejszych form farmakologicznego leczenia padaczki. Odsetek kobiet z dobrą kontrolą napadów wynosi 65–70%, niezależnie od leku i stosowanej dawki, dlatego zawsze należy dążyć do stosowania najmniejszych skutecznych dawek. Największe statystycznie ryzyko wad wrodzonych wiąże się z ekspozycją na działanie kwasu walproinowego w okresie organogenezy. Określenie skuteczności mniejszych dawek leków wymaga czasem kilkumiesięcznego okresu obserwacji, stąd szczególne zalecenie zaplanowania ciąży. Przy ocenie ryzyka wystąpienia wad u płodu, poza przyjmowanymi lekami przeciwpadaczkowymi, należy uwzględnić również inne czynniki. Ocena wpływu leków na stan płodu i rozwój dziecka jest możliwa między innymi na podstawie danych pochodzących z rejestrów obejmujących kobiety z padaczką w ciąży