Okulistyczna diagnostyka diplopii

Prawidłowe widzenie obuoczne umożliwia jednoczesne postrzeganie tego samego przedmiotu pojedynczo, ponieważ jego obraz pada na korespondujące punkty siatkówek obu oczu. Diplopię, czyli podwójne widzenie, można podzielić na diplopię fizjologiczną, obecną u każdego człowieka, oraz diplopię patologiczną - jedno- lub obuoczną. Diplopia patologiczna jednooczna, która utrzymuje się po zamknięciu jednego oka, jest najczęściej uwarunkowana nieprawidłowościami anatomicznymi oka. Diplopia obuoczna, występująca tylko podczas patrzenia obu oczami, jest spowodowana nieprawidłową funkcją jednego lub kilku mięśni zewnątrzgałkowych. Najczęstsza przyczyna diplopii obuocznej to porażenie nerwów czaszkowych unerwiających mięśnie zewnątrzgałkowe, natępnie: urazy czaszkowo-twarzowe, zaburzenia mięśni i połączeń nerwowo-mięśniowych, pierwotne lub wtórne zaburzenia równowagi mięśniowej oraz zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym lub oczodole. W niniejszej pracy omówiono poszczególne rodzaje dwojenia oraz zasady diagnostyki okulistycznej, stosowanej u pacjentów zgłaszających ten problem