Dysplazja oskrzelowo-płucna - wczesne i odległe następstwa w zakresie układu oddechowego

Improvement in perinatal care have resulted in significantly increased survival of premature infants. Discontinuation of correct intrauterine lung development and a necessity of oxygen-therapy and/or mechanical ventilation become a reason of bronchopulmonary dysplasia (BPD). In the first period of life the main complaint of these patients is oxygen dependence. Moreover the risk of serious infections of lower respiratory tract (particularly RSV) increases. This becomes the reason of readmission of about 50% prematures with diagnosed BPD in the first year of life. The main problem of these patients is airway obstruction, which very often doesn’t respond to brochodilatators. The probable reason of these disturbances is imperfect development of respiratory system and remodelling of respiratory tract. Reduction in lung function (reduced FEV1, PEF, FVC) persists until adolescence. Acceleration of the decrease in FEV1/FVC ratio may suggest that these patients are a risk group of COPD development. The assessment of lung radiography at the age of 11 years of former prematures with diagnosed BPD reveals the presence of persistent emphysematic changes (86% of these children had one or more bubbles). Abnormalities in chest high resolution CT occur in the majority of these patients (in 81.3% of the 10-years-olds group and in 92.5% of 18-year-olds group). Further prospective long-term study of prematures is essential for the establishment of remote prognosis and treatment standards.Poprawa opieki perinatalnej w ostatnich latach spowodowała wzrost przeżywalności dzieci przedwcześnie urodzonych. Przerwanie prawidłowego, wewnątrzmacicznego rozwoju płuc wraz z następowym urazem, związanym z koniecznością stosowania wentylacji mechanicznej i tlenoterapii, powoduje rozwój zaburzeń określanych dysplazją oskrzelowo-płucną (BPD). W pierwszym okresie życia zasadniczym problemem tych chorych jest zależność od tlenu. Zwiększona zapadalność na infekcje o ciężkim przebiegu (zwłaszcza o etiologii RSV) jest przyczyną rehospitalizacji w ciągu 1. roku życia u około 50% wcześniaków z rozpoznaniem BPD. U takich dzieci dużym problemem staje się zwalczanie objawów obturacji dróg oddechowych, które w wielu wypadkach słabo ustępują po podaniu bronchodylatatorów. Prawdopodobnie u podłoża tego zjawiska leżą zaburzenia prawidłowego rozwoju układu oddechowego i następujący remodeling w obrębie dróg oddechowych. Nieprawidłowości w wynikach badań czynnościowych (obniżenie FEV1, PEF, FVC) utrzymują się do późnego okresu dojrzewania, a przyspieszenie tempa spadku wskaźnika FEV1/FVC z wiekiem może sugerować, że osoby te stanowią grupę ryzyka rozwoju "nowej POChP". Ocena radiogramów płuc w 11. roku życia w grupie byłych wcześniaków z rozpoznaną BPD wykazuje obecność przetrwałych zmian rozedmowych z obecnością jednego lub więcej pęcherzy u 86% dzieci. Nieprawidłowości w obrazie tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości stwierdza się u większości tych pacjentów (u 81,3% w grupie badanych w 10. roku życia i u 92,5% w wieku 18 lat). Dalsze prospektywne badania obejmujące wieloletnią obserwacją dzieci przedwcześnie urodzone są niezbędne dla określenia odległego rokowania i wyznaczenia standardów ich leczenia