Narażenie na palenie bierne wśród czynnych palaczy tytoniu i osób niepalących

Introduction: Few studies have evaluated exposure to passive smoking among current smokers. The aim of our study was to assess environmental tobacco smoke (ETS) in current smokers, as well as attitudes towards smoking. Material and methods: We used a questionnaire containing questions about epidemiological information and the history of smoking, including exposure to ETS. The study was conducted in a group of 114 healthy individuals (mean age 29.7 years). Results: 57 of the participants (50%) declared to be daily smokers, 32 (28%) had never smoked, 11 (9.6%) were ex-smokers, and 14 (12%) defined themselves as occasional-smokers. The total exposure to ETS of the entire group was 89.47% (current smokers 87.72%, never-smokers 93%). No significant difference in the range of exposure to ETS according to the place of exposure was found. Symptoms occurring most often during exposure to ETS in the group of smokers were: sputum production 42.1%, cough 31%, lacrymation 24.6%, wheezing 21.0%. Never-smokers suffered mainly from cough 50%, dyspnea 46.9%, lacrymation 46.9%. Wheezes occurred significantly more often in the group of current smokers than in never-smokers (21% v. 3.2%), while dyspnea was significantly more frequent in never-smokers than current smokers (48.4% v. 13.7%). Smokers were less in favor of introducing a smoking ban than never-smokers (public places 77.6% v. 100%, friends’ houses 39.6% v. 86.7%, pubs and discos 41.1% v. 84.4%). Over 66% of smokers declared their wish to quit smoking. Seventy percent of subjects who had been exposed to ETS in childhood started smoking significantly earlier than those who had not been exposed. Conclusions: Our study showed the problem of ’double‘ exposure to tobacco smoke. Current smokers are in favor of a smoking ban in public places.Wstęp: W literaturze dostępne są nieliczne prace oceniające narażenie czynnych palaczy tytoniu na palenie bierne (ETS, environmental tobbaco smoke). Celem autorów pracy była ocena stopnia narażenia aktywnych palaczy tytoniu na ETS oraz stosunek do palenia w grupie aktywnych palaczy. Materiał i metody: W badaniu zastosowano ankietę zawierającą pytania dotyczące informacji epidemiologicznych, wywiadu w kierunku palenia tytoniu oraz ekspozycji na ETS. Badanie przeprowadzono na grupie 114 zdrowych osób (średnia wieku badanych 29,7 roku). Wyniki: 57 uczestników badania (50%) stanowili aktualni palacze tytoniu, 32 (28%) to osoby nigdy niepalące, 11 (9,6%) to byli palacze, 14 (12%) osób określiło siebie jako okazjonalnych palaczy. Całkowita ekspozycja na ETS w badanej grupie wyniosła 89,47% (wśród aktualnych palaczy 87,72%, wśród niepalących 93%). Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stopniu narażenia na ETS w zależności od miejsca narażenia. Objawami najczęściej towarzyszącymi narażeniu na dym tytoniowy w grupie palaczy były: odkrztuszanie plwociny 42,1%, kaszel 31%, łzawienie 24,6%, świszczący oddech 21,0%. Niepalący skarżyli się przede wszystkim na kaszel 50,0%, duszność 46,9%, łzawienie 46,9%. Świszczący oddech występował statystycznie częściej w grupie palących niż niepalących (21,0% v. 3,2%), natomiast duszność w grupie niepalących niż palących (48,4% v. 13,7%). Palący znacznie rzadziej opowiadali się za wprowadzeniem zakazów palenia niż niepalący (w miejscach publicznych 77,6% v. 100,0%, w mieszkaniu u znajomych 39,6% v. 86,7%, w pubach i na dyskotekach 41,1% v. 84,4%). Ponad 66% palaczy zadeklarowało chęć rzucenia palenia. Siedemdziesiąt procent badanych było narażonych na ETS w dzieciństwie i osoby te zaczynały palić statystycznie wcześniej niż nienarażeni. Wnioski: Niniejsza praca wskazuje na istotny problem "podwójnego" narażenia na dym tytoniowy. Czynni palacze są w dużej części zwolennikami wprowadzenia zakazu palenia w miejscach publicznych