Wizerunek późnej dorosłości a problemy opieki długoterminowej i wsparcie potrzebne opiekunom

Introduction. For several years demographers have been raising the alarm about the ever-increasing pace ofageing of societies. More and more often the care of the elderly will be the responsibility of young people. Thus,it seems justified to ask if and to what degree young people are prepared to undertake tasks related to such careand, on the other hand, whether the system of institutional support for carers is efficient. The present paperaims to investigate the beliefs and stereotypes which prevail among the carers of older people.Material and methods. The pilot study was conducted on a group of 240 persons which included young peopletraining for the profession of medical carer and for other professions (control group). Additionally, the researchencompassed carers working in one of residential care homes/nursing homes in Poznań. The study was carriedout by means of a questionnaire drawn up especially for the purpose.Results. The results revealed strong negative stereotypes connected with old age existing among the present(n = 40; 90% of the respondents in this subgroup) and prospective caregivers (n = 16; 88% respondents) as wellas in the group of young people preparing for other professions (n = 184; 72%). In cluster analysis (k-meansmethod) two clusters were established. Significant differences between the clusters concern: the intensificationof positive and negative stereotypes and the kinds of support considered necessary for the carers: intellectual,spiritual, and social support.Conclusions. The research results indicate that there are particular areas where providing support for peopleworking as caregivers is essential. Experience (and, consequently, close contact) accumulated while looking afterolder people does not weaken the negative stereotypes; on the contrary, it reinforces them. Thus, undertakingactions aimed at assisting the carers both mentally and emotionally appears to be crucial in order to preventthem from burning out and, additionally, to protect people who are entering the profession against burnoutsyndrome.Wstęp. Od kilku lat demografowie alarmują, że proces starzenia się społeczeństw przebiega coraz szybciej.Coraz częściej opieka nad starszymi osobami będzie spadać na młodych ludzi. Zasadne wydają się zatem pytaniao to, na ile osoby młode są gotowe do podjęcia zadań związanych z taką opieką, z drugiej strony — na ilewydolny jest system wsparcia instytucjonalnego dla samych opiekunów. Celem pracy było zbadanie przekonańi stereotypów, jakimi posługują się opiekunowie osób starszych.Materiał i metody. Badania pilotażowe zostały przeprowadzone w grupie 240 osób, w skład której wchodziłamłodzież przygotowująca się do zawodu opiekun medyczny oraz do innych zawodów (grupa kontrolna). Dodatkowobadaniem objęto opiekunów pracujących w jednym z DPS w Poznaniu. Badanie przeprowadzono za pomocąspecjalnie w tym celu ułożonego kwestionariusza.Wyniki. Wyniki wykazały istnienie silnych negatywnych stereotypów związanych ze starością wśród aktualnych(n = 40; 90% badanych w tej podgrupie) i przyszłych opiekunów (n = 16; 88% osób) oraz wśród młodzieżyprzygotowującej się do innych zawodów (n = 184; 72%). W analizie skupień wyodrębniono dwa skupienia.Istotne różnice między skupieniami dotyczą: nasilenia stereotypów pozytywnych i negatywnych oraz rodzajuwsparcia uznawanego za potrzebne opiekunom: intelektualne, duchowe i społeczne.Wnioski. Wyniki badań wskazują na istnienie konkretnych obszarów, w których niezbędne jest dostarczeniewsparcia osobom pracującym w zawodzie opiekuna. Doświadczenie (a więc i bliski kontakt) w opiece nad osobamistarszymi nie tylko nie osłabia negatywnych stereotypów, ale je wzmacnia. Ważnym wydaje się zatem podejmowaniedziałań wspierających psychicznie i emocjonalnie opiekunów, aby nie doprowadzić do ich wypaleniaw zawodzie, a z drugiej strony, aby chronić przed wypaleniem opiekunów dopiero rozpoczynających pracę