Kontrowersje wokół neurologicznego kryterium śmierci mózgu

Jednym z najistotniejszych momentów, jaki dokonał się w przestrzeni współczesnejmedykalizacji, czyli zagospodarowania przez medycynę przestrzeni życia, które pierwotniedo niej nie należały, było przyjęcie neurologicznego kryterium śmierci. Utożsamienieśmierci mózgu ze śmiercią całego człowieka z jednej strony otworzyło drogę dowewnętrznego rozwoju medycyny (transplantologia) i dzięki temu pomocy nieprzebranymrzeszom pacjentów, którzy do tej pory pozostawali skazani na śmierć, z drugiej zaśstrony zdjęło z lekarzy obowiązek sztucznego utrzymywania przy życiu pacjentów, którymmedycyna i tak nie była w stanie w żaden sposób pomóc. Opracowane w roku 1980kryteria śmierci neurologicznej zostały z czasem przyjęte i zaimplementowane w większościkrajów. W zależności od szczegółowych wytycznych w przestrzeni legislacyjnej,można dostrzec różnice w rodzajach i formach przeprowadzanych testów w poszczególnychkrajach w stosunku do jednego kryterium, jakie zostało przez nie przyjęte. Ponadto,na gruncie rozwoju medycyny współczesnej, nowe techniki obrazowania, zdaniemprzeciwników neurologicznego kryterium śmierci, dostarczają danych mogących budzićwątpliwości odnośnie ustalonych kryteriów. Przedmiotem niniejszego artykułu jest stratyfikacjaargumentów i stanowisk względem kontrowersji wobec neurologicznej koncepcjiśmierci