Predyspozycja do zaburzeń gospodarki węglowodanowej po cukrzycy ciężarnych u kobiet z prawidłowymi wynikami doustnego testu tolerancji glukozy

INTRODUCTION. Women with previous GDM also have a high risk of obesity, dyslipidemia, hypertension and atherosclerotic vascular disease. The aim of the study was to assess predisposition to disturbances of glucose metabolism in former GDM subjects with normal glucose tolerance at follow-up. MATERIAL AND METHODS. Former GDM (n = 155) and control (n = 36) subjects were studied to a 75-g oral glucose tolerance test with measurements of insilin, C-peptide and lipid profile. GDM subjects with normal glucose tolerance at follow-up were compared with non-GDM. RESULTS. A comparison between GDM subjects and control subjects with normal OGTT at follow-up demonstrated differences in gestational age (30 vs 26 years old) and pregestational weight (68 vs 60 kg) and BMI (25 vs 22 kg/m2). At follow-up GDM subjects have significantly higher whist circumstance (82 vs 76 cm), whist to hip ratio (0.8 vs 0.77), increased fasting insulin (9.5 vs 7 µg/dl), C-peptide (1.8 vs 1.5 ng/dl), and 1-h glucose in OGTT (153 vs 132 mg/dl). There were no significant differences in frequency of GADA between groups (16.7% vs 13.8%). Control subjects have significantly lower wieght gain from pregnancy to follow-up (2.8 vs 4.2 kg). CONCLUSIONS. Women with previous GDM, despite normal glucose tolerance at follow-up, have a high risk of diabetes, because of high frequency of abdominal obesity and increased fasting insulin, C-peptide and 1-h glucose in OGTT. GDM sucjects compared with non-GDM are significantly more obese before pregnancy and older at delivery.WSTĘP. Celem przeprowadzonych badań była ocena predyspozycji do wystąpienia zaburzeń gospodarki węglowodanowej u kobiet po cukrzycy ciężarnych (GDM, gestational diabetes mellitus) z prawidłowym wynikiem doustnego testu tolerancji glukozy (OGTT, oral glucose tolerance test). MATERIAŁ I METODY. Grupę badaną stanowiło 155 kobiet z cukrzycą ciężarnych w wywiadzie, natomiast grupę kontrolną — 36 kobiet, u których w przebiegu ciąży wykluczono cukrzycę. U wszystkich oceniono gospodarkę węglowodanową i lipidową. W obu grupach porównano kobiety z prawidłowym wynikiem OGTT. WYNIKI. Kobiety, u których w ciąży występowała cukrzyca, były starsze w chwili porodu (30 vs. 26 lat), miały znamiennie większą masę ciała, zarówno przed ciążą (68 vs. 60 kg), jak i przed porodem (80 vs. 73 kg) oraz wyższy wskaźnik masy ciała przed ciążą (25 vs. 22 kg/m2). W chwili zgłoszenia do badania charakteryzowały je: większy obwód tali (82 vs. 76 cm), a także większy wskaźnik talia/biodra (0,8 vs. 0,77), wyższa glikemia w 1. godzinie OGTT (153 vs. 132 mg/dl), wyższe stężenia insuliny (9,5 vs. 7 µg/dl) oraz peptydu C (1,8 vs. 1,5 ng/dl) na czczo. Występowanie przeciwciał przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (GADA) stwierdzono u 16,7% kobiet z grupy badanej i u 13,8% z grupy kontrolnej. Różnica ta nie była znamienna statystycznie. U kobiet z grupy badanej obserwowano znamiennie mniejszy przyrost masy ciała po porodzie w porównaniu z grupą kontrolną (2,8 vs. 4,2 kg). WNIOSKI. Kobiety z GDM w wywiadzie, mimo prawidłowego wyniku OGTT po porodzie, należą do grupy podwyższonego ryzyka wystąpienia cukrzycy. Pacjentki z GDM w wywiadzie, z prawidłowym wynikiem OGTT po porodzie charakteryzują się otyłością przed ciążą i są starsze w chwili porodu w porównaniu z kobietami o niepowikłanym przebiegu ciąży