Porównanie insuliny detemir i insuliny glargina stosowanych u pacjentów z cukrzycą typu 1 poddawanych intensywnej insulinoterapii

BACKGROUND. To compare glycaemic control and risk of hypoglycaemia of twice-daily insulin detemir with once-daily insulin glargine in subjects with type 1 diabetes. MATERIAL AND METHODS. In this 26-week, multicentre, open-label, parallel-group trial, 320 subjects with type 1 diabetes received either insulin detemir twice daily or insulin glargine once daily, each in combination with premeal insulin aspart. RESULTS. After 26 weeks, HbA1c had decreased from 8.8 to 8.2% in the insulin detemir group and from 8.7% to 8.2% in the insulin glargine group. Homemeasured fasting plasma glucose (PG) was lower with insulin glargine than with insulin detemir (7.0 mmol/l vs. 7.7 mmol/l; p < 0.001). The overall shape of the home-measured nine-point PG profiles was comparable between treatments (p = 0.125). Overall, there was no significant difference in within-subject variation in PG (p = 0.437). Withinsubject variation in predinner PG was lower with insulin detemir than with insulin glargine (p < 0.05). The overall risk of hypoglycaemia was similar with no differences in confirmed hypoglycaemia. However, the risk of severe and nocturnal hypoglycaemia was 72% and 32%, respectively, lower with insulin detemir than with insulin glargine (p < 0.05). Body weight gain was not significantly different comparing insulin detemir and insulin glargine (0.52 kg vs. 0.96 kg, p = 0.193). CONCLUSIONS. Treatment with twice-daily insulin detemir or once-daily insulin glargine, each in combination with insulin aspart, resulted in similar glycaemic control. The overall risk of hypoglycaemia was comparable, whereas the risks of both severe and nocturnal hypoglycaemia were significantly lower with insulin detemir.WSTĘP. Celem niniejszej pracy było porównanie kontroli glikemii oraz ryzyka hipoglikemii podczas stosowania insuliny detemir 2 × dziennie lub glarginy raz dziennie u chorych na cukrzycę typu 1. MATERIAŁ I METODY. Podczas trwającego 26 tygodni wieloośrodkowego, otwartego badania z grupami równoległymi 320 chorym na cukrzycę typu 1 podawano albo insulinę detemir 2 × dziennie albo glarginę raz dziennie, każdorazowo w połączeniu z przedposiłkowymi iniekcjami insuliny aspart. WYNIKI. Po 26 tygodniach wartość HbA1c zmniejszyła się z 8,8% do 8,2% w grupie przyjmującej insulinę detemir i z 8,7% do 8,2% w grupie leczonej glarginą. Wartość stężenia glukozy w osoczu (PG) mierzonego na czczo w domu była niższa podczas stosowania glarginy niż w czasie podawania insuliny detemir (7,0 mmol/l vs. 7,7 mmol/l; p < 0,001). Ogólny 9-punktowy profil mierzonych w domu wartości glikemii był porównywalny między grupami (p = 0,125). Nie stwierdzono istotnej różnicy w zmienności pomiarów PG u 1 pacjenta (p = 0,437). Zróżnicowanie pomiarów przedposiłkowego stężenia PG u 1 badanego było niższe podczas stosowania insuliny detemir niż glarginy (p < 0,05). Ogólne ryzyko hipoglikemii było podobne, nie stwierdzono różnic w występowaniu potwierdzonych epizodów hipoglikemii. Ryzyko silnej, nocnej hipoglikemii wynosiło odpowiednio: 72% i 32% i było niższe w grupie stosującej insulinę detemir (p < 0,05). Zwiększenie masy ciała nie różniło się znacząco między grupami przyjmującymi insulinę detemir i glarginę (0,52 kg vs. 0,96 kg; p = 0,193). WNIOSKI. Leczenie insuliną detemir podawaną 2 × dziennie lub glarginą podawaną raz dziennie, każdorazowo w połączeniu z insuliną aspart, powodowało podobną kontrolę glikemii. Ogólne zagrożenie hipoglikemią było porównywalne, natomiast ryzyko nasilonej i nocnej hipoglikemii było istotnie niższe podczas stosowania insuliny detemir