Krótkoterminowe wyniki leczenia chorych na nadciśnienie tętnicze z incydentem ostrego zespołu wieńcowego z uniesieniem odcinka ST

Background Arterial hypertension states a factor modifying the normal history of coronary heart disease. The majority of studies concern rather a problem of hypertension coexisting with chronic coronary heart disease. Material and methods In this paper we attempt to estimate the influence of arterial hypertension on the clinical proceeding in patients with acute coronary syndrome with ST elevation treated with primary percutaneous transluminal coronary angioplasty (PTCA) procedure. Patients with the diagnosed hypertension and without hypertension were compared according to anthropometric measurements, a former history of some cardiovascular diseases, the estimation of heart function (with the left ventricle function in echocardiography) and some basic biochemical tests measured on admission to the clinic, and according to effects of coronary angioplasty, clinical development of the disease including deaths and kidney failure. Results The study group consisted of 721 patients among witch 540 were diagnosed with arterial hypertension (group A), and 181 were normotensive (group B). Patients in group A were older, with higher body mass index, more frequently had diabetes mellitus, and a history of central nervous system ischemia in comparison to patients with a group B. The differences were seen in lipid profiles between the two groups. In A group kidney failure was more often. At admission there were differences in heart function, efficacy of coronary angioplasty, and in-hospital mortality. Conclusions Patients with arterial hypertension treated with primary coronary angioplasty due to acute coronary syndrome have a similar short-term prognosis as non-hypertensive’s, even though in hypertensive patients more advanced circulatory system diseases were detected. However, the incidence of kidney failure was more common in those patients.Wstęp Nadciśnienie tętnicze jest czynnikiem modyfikującym przebieg choroby wieńcowej. Większość badań dotyczy jednak znaczenia nadciśnienia w przebiegu stabilnej jej postaci. Materiał i metody W niniejszej pracy podjęto próbę oceny wpływu nadciśnienia tętniczego na przebieg wewnątrzszpitalny chorych z ostrym zespołem wieńcowym, z towarzyszącym uniesieniem odcinka ST w elektrokardiogramie, leczonych za pomocą zabiegu angioplastyki wieńcowej. Chorych z rozpoznanym nadciśnieniem i bez nadciśnienia porównywano uwzględniając: podstawowe wskaźniki konstytucjonalne, wywiad dotyczący schorzeń układu krążenia, stan wydolności krążenia oraz podstawowe badania biochemiczne oceniane przy przyjęciu, skuteczność zabiegów angioplastyki oraz przebieg wewnątrzszpitalny obejmujący zgony, niewydolność nerek i ocenianą echokardiograficznie funkcję lewej komory. Wyniki Ocenie poddano 721 osób, wśród których u 540 stwierdzono nadciśnienie tętnicze (grupa A), podczas gdy u 181 ono nie występowało (grupa B). Pacjenci z grupy A byli starsi, mieli większy wskaźnik masy ciała, częściej chorowali na cukrzycę, częściej również w przeszłości przebyli incydent niedokrwienia centralnego układu nerwowego w porównaniu z chorymi z grupy B. Stwierdzono także u nich różnice w badanym przy przyjęciu profilu lipidowym. Podczas hospitalizacji częściej w tej grupie stwierdzano niewydolność nerek. Nie zaobserwowano natomiast różnic miedzy innymi w wydolności krążenia przy przyjęciu, skuteczności zabiegów angioplastyki czy śmiertelności wewnątrzszpitalnej. Wnioski Chorzy na nadciśnienie tętnicze leczeni zabiegami angioplastyki wieńcowej z powodu wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego mają porównywalne rokowanie wewnątrzszpitalne jak chorzy bez nadciśnienia, mimo stwierdzanego w wywiadzie istotniejszego zaawansowania schorzeń układu krążenia. Należy jednak zwrócić uwagę na częstsze występowanie niewydolności nerek w tej grupie pacjentów