Związek hiperurykemii z innymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z pierwotnym, nieleczonym nadciśnieniem tętniczym w populacji badania RISK

Background Elevated serum uric acid levels are commonly seen in association with hypertension, increased body mass index, hyperinsulinemia and dyslipidemia, a cluster of metabolic and hemodynamic disorders which characterize the so-called metabolic syndrome. Hyperuricemia might often be regarded as a marker of target organ damage and progression of renal dysfunction in hypertensive patients. However, the role of uric acid as an independent cardiovascular risk factor is uncertain. Objective The prevalence of hyperuricemia in patients with essential, untreated, mild and moderate hypertension and comparison of prevalence of cardiovascular risk factors in hypertensives according to hyperuricemia presence. Material and methods 266 patients with primary, untreated arterial hypertension aged 39 to 75 (mean age 53.2 ± 8.9) were studied. The prevalence of different cardiovascular risk factor eg. cigarette smoking, obesity, high total cholesterol, triglycerides, creatinine and glucose level was compared in subgroups of different uric acid concentration using chi square test. Results Hyperuricemia was found in 41 of 266 patients. The strongest relationship was observed between uric acid level and creatinine level. The mean creatinine level in HU group was 93.5 μmol/l vs. 84.8 μmol/l in NU group (p = 0.0029). The prevalence of typical cardiovascular risk factors was not significantly different between HU and NU group. Conclusion The prevalence of hyperuricemia in Polish population of untreated hypertensive patients is around 15%. Results confirmed that uric acid is a marker of renal dysfunction progression, but hyperuricemia was not associated with statistical higher prevalence of established cardiovascular risk factors in hypertensive patients.Wstęp Hiperurykemia często towarzyszy otyłości, hiperinsulinemii, nietolerancji glukozy, nadciśnieniu tętniczemu, hiperlipidemii oraz chorobom nerek. Postrzegana jest również jako marker uszkodzenia narządowego, szczególnie jako wczesny marker dysfunkcji nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Rola kwasu moczowego jako niezależnego czynnika ryzyka sercowo-naczyniowego nie jest pewna. Cel Celem pracy było określenie częstości występowania hiperurykemii u pacjentów z pierwotnym, nieleczonym nadciśnieniem tętniczym oraz porównanie częstości występowania znanych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego u chorych z nadciśnieniem w zależności od obecności hiperurykemii. Materiał i metody Do badania włączono 266 pacjentów z pierwotnym, nieleczonym nadciśnieniem tętniczym w wieku 39-75 (średnia 53 ± 8,9 roku), w tym 41 pacjentów z hiperurykemią (grupa HU) oraz 225 z prawidłowym stężeniem kwasu moczowego (grupa NU). W podgrupach porównano częstość występowania oraz średnie wartości różnych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego przy zastosowaniu testu c2. Wyniki Hiperurykemię rozpoznano u 41 pacjentów spośród 266 chorych z nowo rozpoznanym nadciśnieniem. Najsilniejszą zależność zaobserwowano pomiędzy stężeniem kwasu moczowego a stężeniem kreatyniny. W grupie HU stężenie kreatyniny powyżej 115 μmol/l u mężczyzn i 107 μmol/l u kobiet było istotnie statycznie częstsze niż w grupie NU (17,1 vs. 5,3 %; p = 0,018). Podobnie, średnie stężenie kreatyniny w grupie HU wynosiło 93,5 μmol/l i było istotnie (p = 0,0029) wyższe niż w grupie NU (84,8 μmol/l). Częstość występowania innych czynników ryzyka sercowo- naczyniowego nie różniła się istotnie pomiędzy badanymi grupami. Wnioski Częstość występowania hiperurykemii w nadciśnieniu tętniczym łagodnym i umiarkowanym, nowo rozpoznanym lub nieleczonym w populacji polskiej wynosi około 15%. Stężenie kwasu moczowego wykazuje największy związek z parametrem funkcji nerek, co potwierdza jego znaczenie jako markera stopnia uszkodzenia nerek. Współwystępowanie hiperurykemii z innymi uznanymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, w tym ze składowymi zespołu metabolicznego, nie jest jednoznaczne