Wpływ amlodypiny i enalaprylu na jakość życia chorych z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym

Background: The aim of the study was to analyse the effect of amlodipine and enalapril in monotherapy of primary arterial hypertension on the quality of life. Material and methods: The study population consisted of 176 patients, 79 men and 97 women, aged from 19 to 75 years (maen age 50,4 &plusmn; 12,8) with mild to moderate essential hypertension. The study was a multicenter, prospective, randomised, double blind trial conducted in parallel groups. After 2 weeks of placebo the patients were randomised to amlodipine 2,5 mg/daily or enalapril 5 mg/daily. In case of inadequate control of blood pressure the doses were increased up to 10 mg (amlodipine) and 20 mg (enalapril) daily. After adjustment of dose treatment was continued for 8 weeks. Amlodipine was used by 87 patients (46 men and 41 women), whereas enalapril in 89 patients (33 men and 56 women). The quality of life was measured twice: after the wash-out period on placebo and after the active treatment using standardised questionnaires: the Psychological General Well-Being Index (PGWB) and the Health Status Index (HSI). Results: After 8 weeks blood pressure and heart rate were similar in both groups. Blood pressure was normalised (BP 50 years of age. Improved HRQoL among amlodipine users was associated with decreased anxiety, and depresive mood, better well-being and vitality. Significantly improved general HSI index (symptoms associated with hypertension) was observed in younger patients (< 50 years of age) treated with amlodipine (p < 0,05). Amlodipine had a better effect on general quality of life in the PGWB test (net effect) than enalapril (+8,3% vs. 3,0%, p < 0,05). Conclusions: In conclusion, the general quality of life was significantly more improved in patients on amlodipine than enalapril with a similar hypotensive efficacy. Furthermore the improved general quality of life after amlodipine was more pronounced in patients over 50 years of age. Amlodipine and enalapril had a similar effect on reducing the subjective symptoms associated with arterial hypertensionWstęp: Celem badania była ocena wpływu na jakość życia amlodypiny i enalaprylu stosowanych w monoterapii pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 176 osób, 79 mężczyzn i 97 kobiet, w wieku 19&#8211;75 lat (średnia wieku 50,4 &plusmn; 12,8 lat) z łagodnym lub umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym. Było to wieloośrodkowe, prospektywne, randomizowane badanie, przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby w grupach równoległych. Po 2 tygodniach stosowania placebo pacjenci byli losowo przydzielani do leczenia amlodypiną w dawce 2,5 mg/d. lub enalaprylem w dawce 5 mg/d. W razie niedostatecznej kontroli ciśnienia tętniczego dawki leków zwiększano maksymalnie do 10 mg amlodypiny i 20 mg enalaprylu na dobę &#8212; leczenie kontynuowano przez 8 tygodni. Amlodypinę stosowano u 87 osób (46 mężczyzn i 41 kobiet), a enalapryl u 89 osób (33 mężczyzn i 56 kobiet). Jakość życia (HRQoL) badanych oceniano 2-krotnie: po okresie placebo i po okresie aktywnego leczenia, za pomocą standaryzowanych kwestionariuszy &#8212; Psychologicznego Wskaźnika Dobrego Samopoczucia (PGWB) oraz Kwestionariusza Stanu Zdrowia (HSI). Wyniki: Po 8 tygodniach stosowania amlodypiny i enalaprylu w obu grupach uzyskano podobne wartości ciśnienia tętniczego i częstotliwości serca. Normalizację ciśnienia tętniczego (BP < 140/90 mm Hg) uzyskano u 72,4% osób stosujących amlodypinę i u 67,4% przyjmujących enalapryl (NS). W porównaniu z badaniem wyjściowym w ocenie końcowej ogólna jakość życia (test PGWB) poprawiła się u otrzymujących amlodypinę (p < 0,01), szczególnie wyraźnie u pacjentów po 50 rż. Poprawa HRQoL u pacjentów przyjmujących amlodypinę wiązała się z obniżeniem poziomu lęku oraz nastroju depresyjnego, z lepszym samopoczuciem i witalnością. Istotną poprawę w zakresie wskaźnika ogólnego testu HSI (objawy związane z nadciśnieniem tętniczym) obserwowano w młodszej grupie wiekowej (< 50 rż.) leczonej amlodypiną (p < 0,05). Zastosowanie amlodypiny przyczyniło się do większej poprawy ogólnej jakości życia w teście PGWB (efekt netto) niż stosowanie enalaprylu (+8,3% vs +3,0%, p < 0,05). Wnioski: Podsumowując, stwierdzono, że poprawa ogólnej jakości życia była istotnie wyższa u pacjentów stosujących amlodypinę niż u chorych otrzymujących enalapryl, przy podobnej skuteczności hipotensyjnej obu leków. Ponadto, poprawa ogólnej jakości życia podczas stosowania amlodypiny była szczególnie wyraźna u pacjentów powyżej 50 rż., a także amlodypina i enalapryl w podobnym stopniu wpływały na zmniejszenie objawów związanych z nadciśnieniem tętniczym