Bezpieczeństwo pacjenta w szpitalu

Współczesne myślenie o funkcjonowaniu zakładu opieki zdrowotnej musi uwzględniać problematykę bezpieczeństwa pacjenta. Szpital jest specyficzną instytucją o rozbudowanej strukturze organizacyjnej, gromadzącą w jednym miejscu ludzi chorych, personel sprawujący bezpośrednią i pośrednią opiekę nad pacjentem oraz odwiedzających. Zasoby kadrowe zakładu opieki zdrowotnej stanowią, obok wyposażenia, infrastruktury oraz sytuacji finansowej, podstawowy walor jego struktury. Wielość i różnorodność złożonych zadań wymaga zatrudniania pracowników o wysokich kwalifikacjach, dobrze przygotowanych do sprawnej i właściwej realizacji obowiązków na stanowisku pracy. Niniejsza praca stanowi próbę ukazania zagrożeń wynikających z hospitalizacji pacjenta oraz przedstawienia najczęściej występujących zdarzeń niepożądanych w opiece nad pacjentem w aspekcie znaczenia nowych rozwiązań prowadzących do zmniejszenia ryzyka występowania błędów medycznych. Pełny proces opieki nad pacjentem cechować powinna świadoma orientacja na pacjenta i myślenie w kategoriach jego dobra. Wymaga to integrowania wszystkich komponentów procesów świadczenia usług i stałego wdrażania programów poprawy jakości. Pomocne w tym zakresie są zewnętrzne systemy oceny jakości świadczeń medycznych. Zarówno system akredytacji szpitali, jak i certyfikacja Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO, International Organization for Standardization) w swoich wymaganiach wyrażają troskę o pacjenta i personel zatrudniony w szpitalu, zapewniając właściwy poziom usługi. Niestety w ustawodawstwie polskim nie ma obowiązku dbałości o jakość świadczeń zdrowotnych i tylko nieliczne szpitale w Polsce podejmują trudne wyzwanie dla ambitnych. Ich zainteresowanie problematyką jakości i zaangażowanie całego personelu udowadnia sens działań na rzecz obrony pacjenta przed zagrożeniami, które mogą wydarzyć się w czasie hospitalizacji