Jakość życia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym

Introduction. Multiple sclerosis is a chronic autoimmune disease of the central nervous system. It changes patients’ lives and their families, makes tough choices, loses hope and desire to fight against the disease, reduces the quality of life. Aim. The aim of the study was assessment of quality of life of patients with multiple sclerosis and the factors which can influence this assessment. Material and methods. The study was conducted using a questionnaire, designed for this study and the standard WHOQOL-BREF and Extended Disability Status Scale (EDSS), among 100 patients with multiple sclerosis. Results. In the study group was 32 men (32%) and 68 women (68%). The mean age of patients was 10.3 ± 41.9 years. The mean disease duration was 11.1 ± 8,9lat. The mean EDSS was 2.7 ± 2.0. Overall quality of life and general health assessment in the questionnaire WHOQOL was 3.4 ± 0.9, and general health assessment was equal to 2.9 ± 0.8. Conclusions. Malfunction of patients increased with age of the patient, duration of illness, number of views, and decreased as a result of hospitalization and the appropriate treatment and affect the operation in all areas. The decrease in the overall quality of life in patients with multiple sclerosis affect of illness, number of throws and the scale of motor failure and did not affect her diagnosis, the treatment and age of onset.Wstęp. Stwardnienie rozsiane jest postępującą o przewlekłym charakterze chorobą autoimmunologiczną ośrodkowego układu nerwowego. Zmienia ona życie chorego i jego rodziny, zmusza do trudnych wyborów, często odbiera nadzieję, czasami obniża jakość życia. Cel. Celem pracy była ocena jakości życia chorych na stwardnienie rozsiane oraz poznanie czynników wpływających na tę ocenę. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 100 chorych na stwardnienie rozsiane za pomocą kwestionariusza skonstruowanego na potrzeby badań oraz standaryzowanej skali WHOQOL-BREF i Rozszerzonej Skali Niewydolności Ruchowej Kurtzke’go (EDSS). Wyniki. W badanej grupie było 32 mężczyzn (32%) i 68 kobiet (68%). Średnia wieku badanych wynosiła 41,9 ± 10,3 lat. Średnia czasu trwania choroby wynosiła 11,1 ± 8,9 lat. Średni stopień niepełnosprawności według skali EDSS Kurtzke’go wynosił 2,7 ± 2,0. Ogólna ocena jakości życia i własnego zdrowia wynosiła 3,4 ± 0,9, a w zakresie oceny własnego zdrowia była równa 2,9 ± 0,8. Wnioski. Nieprawność chorych wzrastała wraz z wiekiem chorego, czasem trwania choroby, liczbą rzutów, a zmniejszała się w wyniku zastosowanego leczenia oraz wpływała na funkcjonowanie we wszystkich obszarach. Na pogorszenie ogólnej jakości życia chorych wpływał czas trwania choroby, liczba hospitalizacji, liczba rzutów i skala niewydolności ruchowej, a nie wpływał okres postawienia diagnozy, zastosowane leczenie, jak również wiek zachorowania