Stres i wypalenie zawodowe wśród pracowników szpitalnych oddziałów ratunkowych

Introduction. All the people who have to help, communicate and work with another humans, are exposed to high strain, chronic stress and burnout. Aim. This dissertation will evaluate styles to overcome stress, shows how looks burnout among hospital nurses & paramedics, and which methods are used by medical stuff to cope with such problems. Material and methods. The research was performed among 70 hospital ward staff in the province of Opolskie. To make this researches I had to use these data collection instruments: self-completion questionnaire, CISS questionnaire and MBI questionnaire. Results and conclusion. The result shows that physiological disorders are the most popular symptoms. If hospital employers are exposed to stress, then they have a tendency to stay focused on the task at hand. On the question of burnout, it’s affecting all three aspects.Wstęp. U osób wykonujących zawody, których istotą jest praca z ludźmi, bliskie i częste kontakty z nimi oraz niesienie pomocy, może wystąpić wysokie obciążenie psychiczne, przewlekły stres oraz zespół wypalenia zawodowego. Cel pracy. Celem niniejszej pracy była ocena stylu radzenia sobie ze stresem oraz oszacowanie stopnia wypalenia zawodowego i przedstawienie najczęściej występujących objawów stresu wśród pracowników szpitalnych oddziałów ratunkowych. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 70 pracowników szpitalnych oddziałów ratunkowych zatrudnionych na terenie województwa opolskiego. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety własnej konstrukcji oraz Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) i Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (MBI). Wyniki i wnioski. Uzyskane wyniki wykazały, że do najczęściej występujących objawów należą objawy fizjologiczne, a w przypadku stresu pracownicy najczęściej wykazują tendencję do wyboru stylu skoncentrowanego na zadaniu. Wypalenie zawodowe wśród badanych osób przejawia się we wszystkich trzech wymiarach: wysoki poziom referencyjny dla wyczerpania emocjonalnego, średni dla depersonalizacji oraz niski dla poczucia braku osiągnięć osobistych