Niesprawność osób starszych wyzwaniem dla opieki pielęgniarskiej

Introduction. A decrease in the ability to exercise self-care, which is natural in the ageing process, triggers an increase in the demand for various forms of care. The elderly and the disabled demand special nursing care. Taking care of these people involves helping them to stay independent of others, reassuring them and looking after them when they become ill. An ability to exercise self-care, i.e., functional efficiency ought to be defined as an independence of others in meeting basic everyday needs. These needs include: moving, feeding, controlling physiological functions and keeping personal hygiene. Aim of the study. The work aimed at specifying disability degrees of elderly people and consequent demands for the nursing care. Material and methods. The research was conducted in the group of 130 elderly people with cardiovascular conditions. Patients were staying in long-term care institutions of eastern Poland. Patients were 65 years old and older. Females comprised 60.70% of the researched group, consequently males comprised the further 39.30%. Patients’ fitness was evaluated by means of the Barthel scale. Results. The majority of people from the researched group were qualified to the 2nd fitness category (51.53%), 3rd fitness category was comprised of 44.61%, and the group of independent people was the least numerous, it was comprised of merely 3.86%. Females proved to be less fit (averagely 25.94) than males (averagely 39.11). Conclusions. On the basis of the research results, it may be concluded that the research group had rather low efficiency within the scope of physical functioning, which generated a considerable demand for the nursing care. Gender and age considerably influenced fitness of patients from the researched group. Nursing Topics 2011; 19 (1): 1–4Wstęp. Zmniejszająca się z wiekiem zdolność do samodzielności powoduje wzrost zapotrzebowania na różne formy opieki. Osoby starsze i niepełnosprawne wymagają szczególnej opieki pielęgniarskiej, która obejmuje pomoc w utrzymaniu niezależności od innych i wsparcie w chorobie. Zdolność do samoopieki, czyli sprawność czynnościową, należy utożsamiać z niezależnością w zakresie zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych. Do potrzeb tych zaliczyć można poruszanie się, odżywianie, kontrolowanie czynności fizjologicznych oraz utrzymanie higieny osobistej. Cel pracy. Celem pracy było określenie stopnia niesprawności osób w podeszłym wieku i wynikającego z niej zapotrzebowania na opiekę pielęgniarską. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 130 pacjentów w podeszłym wieku ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi. Pacjenci przebywali w zakładach opieki długoterminowej we wschodniej części Polski. Wiek pacjentów wynosił 65 lat i więcej. Kobiety stanowiły 60,70% grupy badanej, mężczyźni 39,30%. Sprawność pacjentów określono za pomocą skali Barthel. Wyniki. W badanej grupie najwięcej osób zakwalifikowano do II kategorii sprawności (51,53%), w kategorii III było 44,61% pacjentów, a najmniej było osób samodzielnych — tylko 3,86%. Kobiety wykazywały niższą sprawność (średnia 25,94) w porównaniu z mężczyznami (średnia 39,11). Wnioski. Wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że badana grupa osób w podeszłym wieku charakteryzowała się obniżoną sprawnością w zakresie funkcjonowania fizycznego, co powodowało duże zapotrzebowanie na opiekę pielęgniarską. Płeć oraz wiek istotnie wpływały na sprawność w badanej grupie pacjentów. Problemy Pielęgniarstwa 2011; 19 (1): 1–