Nocna napadowa hemoglobinuria — patofizjologia, klasyfikacja i nowoczesna diagnostyka

Paroxysmal nocturnal hemoglobinuria (PNH) is a rare acquired clonal hematopoietic stem cell di- sease due to the somatic mutation of the PIGA gene. As a result, the clonal expansion of cells with­out glycosylphosphatidylinositol molecules (PNH clone) is observed which is associated with the lack of several proteins of different functions, including complement inhibitors CD55 and CD59. The deficiency of these proteins on erythrocyte surface is the main factor of the pathogenesis of PNH. In patients with PNH a triad of symptoms, expressed in varying degrees is observed, including hemolysis, thrombotic disorders and bone marrow failure. PNH is currently classified, taking into account clinical symptoms and the size of the defect into three groups: classical PNH, PNH clone accompanying marrow failure, and subclinical form of PNH. Modern diagnostic methods based on the flow cytometry analysis, using monoclonal antibodies, as well as FLAER reagent is essential for the detection and monitoring of PNH clone size, which has an important practical significance.Nocna napadowa hemoglobinuria (PNH) to rzadko występująca nabyta choroba klonalna krwio­twórczej komórki macierzystej wywołana mutacją somatyczną genu PIGA. W wyniku mutacji dochodzi do nienowotworowej ekspansji komórek potomnych pozbawionych cząsteczek glikozy­lofosfatydyloinozytolu (klon z defektem PNH) oraz, związanych za jego pośrednictwem z błoną komórkową, białek o różnej funkcji, w tym inhibitorów dopełniacza CD55 i CD59. Niedobór lub całkowity brak tych białek na erytrocytach pełni kluczową rolę w patogenezie PNH. U cho­rych występuje triada wyrażonych w różnym stopniu objawów klinicznych, takich jak hemoliza, zaburzenia zakrzepowe i zaburzenia wynikające z niewydolności szpiku. Uwzględniając objawy kliniczne i wielkość klonu z defektem, obecnie wyróżnia się trzy postacie PNH, tj. klasyczną PNH, klon PNH towarzyszący niewydolności szpiku oraz subkliniczną postać PNH. Podstawą nowo­czesnej diagnostyki PNH jest technika cytofluorometrii przepływowej z zastosowaniem przeciwciał monoklonalnych, a także odczynnika FLAER. W pracy omówiono objawy kliniczne choroby i ich patomechanizm, przedstawiono prezentowane w piśmiennictwie teorie tłumaczące nienowotworo­wą ekspansję patologicznego klonu oraz zaprezentowano metody stosowane do wykrywania klonu PNH i do monitorowania jego wielkości