Ocena stanu psychicznego dzieci leczonych z powodu ostrej białaczki limfoblastycznej

This paper focuses on mental state in children recovered from acute lymphoblastic leukaemia (ALL). The study aimed at the assessment of their negative emotions, in particular anxiety, as well as objective and subjective indexes of health. A total of 31 children, that had been treated in the past for ALL, were interviewed. Case records from the hospital, the interview questionnaires and standardized psychological tests (adapted to the age of respondents) measuring the level of anxiety were analysed. In the majority of children the level of anxiety was normal. However, many different psychological problems were found. Survivors could not focus their attention for longer periods of time, experienced nervous exhaustion and depression, behaved aggressively to close relatives. Many children suffered due to school phobia and were uncertain about their relationship with peers. Both the level of anxiety and expression of other negative emotions increased with the number of physical complications after anti-ALL therapy. Such complications affected negatively their physical activity and achievements at school. It is suggested that the illness and subsequent therapy can handicap education. The course of therapy had an influence on the mental state of survivors; this effect was most clear in the tendency toward lowering of self-rating in children.Tematem pracy jest ocena stanu psychicznego dzieci leczonych z powodu ostrej białaczki limfoblastycznej (OBL). Celem pracy była ocena wpływu poziomu lęku, negatywnych emocji, wskaźników obiektywnych i subiektywnych na stan psychiczny dzieci leczonych z powodu OBL. Badano grupę 31 dzieci w przeszłości leczonych z powodu OBL. Do badań wykorzystano historię choroby i wypełniane przez dzieci kwestionariusze, testy psychologiczne służące do pomiaru lęku jako stanu i cechy (dla dzieci w wieku 9–13 lat, 14–19 lat). W badanej grupie dzieci stwierdzono występowanie licznych dolegliwości somatycznych będących ubocznym efektem terapii OBL. U większości badanych nie stwierdzono wysokiego poziomu lęku. Wiele z dzieci sygnalizowało jednak inne problemy emocjonalne. Do najczęstszych należały trudności z koncentracją uwagi, uczucie zmęczenia i wyczerpania, przygnębienie i agresja wobec innych członków rodziny. Występował też lęk przed szkołą i brakiem akceptacji w grupie rówieśniczej. Stwierdzono, że zarówno poziom lęku, jak i nasilenie negatywnych emocji rosną wraz z liczbą somatycznych powikłań po leczeniu. Powikłania po leczeniu mają także negatywny wpływ na wyniki w nauce i aktywność fizyczną dzieci. Wydaje się, że choroba i leczenie mogą upośledzić zdolność do kształcenia się. Przebieg leczenia wpływał na stan psychiczny dzieci z chorobą nowotworową. Najwyraźniej pokazuje to tendencja do zaniżania samooceny