Wskaźnik filtracji kłębuszkowej jako marker rokowniczy w ostrych zespołach wieńcowych bez uniesienia odcinka ST

Przewlekła choroba nerek (CKD) jest bardzo rozpowszechnionym schorzeniem współistniejącym z wieloma chorobami układu sercowo-naczyniowego. Dowiedziono, że upośledzona funkcja nerek odgrywa szczególną rolę w ostrych zespołach wieńcowych bez uniesienia odcinka ST (NSTE-ACS), co zostało podkreślone w aktualnych wytycznych postępowania. Mimo dużego postępu i rozwoju w leczeniu choroby wieńcowej (CAD), obserwuje się znaczący wpływ dysfunkcji nerek na śmiertelność i rokowanie w tej grupie chorych. Wraz z obecnością CKD stwierdza się dużą liczbę czynników i chorób współtowarzyszących będących niezależnymi czynnikami ryzyka zwiększonej śmiertelności w przebiegu CAD. Ponadto w wielu badaniach wykazano znaczne zaawansowanie miażdżycy u pacjentów z uszkodzeniem nerek. Grupa ta charakteryzuje się również większą liczbą powikłań w okresie wewnątrzszpitalnym i po wypisie ze szpitala. Pomimo zakwalifikowania chorych z NSTE-ACS i obniżoną wartością wskaźnika filtracji kłębuszkowej (GFR) < 60 ml/min/1,73 m2 do grupy wysokiego ryzyka, często mamy do czynienia z sytuacją, w której nie prowadzi się odpowiedniego postępowania terapeutycznego w postaci wczesnej strategii inwazyjnej. Udowodniono, że upośledzona funkcja nerek jest niezależnym czynnikiem ryzyka śmiertelności wewnątrzszpitalnej i odległej. Celem poniższego opracowania jest przedstawienie skali problemu CKD i wpływu tego schorzenia na leczenie i rokowanie pacjentów z NSTE-ACS. (Folia Cardiologica Excerpta 2012; 7, 2: 120-129