Migotanie przedsionków u otyłego pacjenta leczonego riwaroksabanem

A 47-year-old, obese man (body mass index 36 kg/m2), with paroxysmal atrial fibrillation (AF), was admitted to hospital because of poorly tolerated recurrence of AF episode (heart rate 130 bpm). Patient was chronically treated with rivaroxaban 20 mg qd. Due to often recurrence of arrhythmia, extremely badly tolerated (European Heart Rhythm Association [EHRA] IV) together with signs of tachycardia-induced cardiomyopathy (left ventricular ejection fraction 40%) restoration of sinus rhythm and radiofrequency ablation (circumferential pulmonary vein isolation) were performed. Before procedures, efficacy of anticoagulation treatment was proved by transesophageal echocardiogram revealing no cloth in left atrial appendage. Non-vitamin K oral antagonist anticoagulants are safe and effective medications, even with standard dosing in obese patients.Otyły (wskaźnik masy ciała 36 kg/m2) 47-letni mężczyzna z napadowym migotaniem przedsionków (AF) został przyjęty z powodu kolejnego, źle tolerowanego napadu AF (rytm serca do 130/min). Pacjent był leczony przewlekle riwaroksabanem w dawce 20 mg/dobę. Ze względu na częste nawroty arytmii i jej znaczną objawowość (IV klasa wg European Heart Rhythm Association [EHRA]), a także objawy tachykardiomiopatii (frakcja wyrzutowa lewej komory 40%), zdecydowano o wykonaniu kardiowersji i ablacji okrążającej żyły płucne. Skuteczność leczenia przeciwkrzepliwego potwierdzono w echokardiograficznym badaniu przezprzełykowym, w którymi nie uwidoczniono materiału zatorowego w uszku lewego przedsionka. Doustne antykoagulanty niebędące antagonistami witaminy K są bezpiecznymi i skutecznymi lekami, nawet w przypadku standardowego dawkowaniu u otyłych pacjentów