Zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej. Definicja, diagnostyka różnicowa i leczenie

Zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej (POTS) jest zaburzeniem funkcji układu autonomicznego charakteryzującym się objawami nietolerancji pionowej postawy ciała. Jegoobjawami są: kołatania serca, zawroty głowy, uczucie lęku, zmęczenie, nadmierna potliwość. Mogą mu również towarzyszyć stany przedomdleniowe lub nawet pełnoobjawowe omdlenia. Powyższe objawy nie występują w pozycji leżącej . Częstość rytmu serca w pozycji stojącej może wzrastać do ≥ 120 uderzeń/min. Jednym z kryteriów rozpoznania POTS jest wzrost częstości akcji serca o ≥ 30 uderzeń/min w ciągu 5–30 min po zmianie pozycji ciała z leżącej na stojącą. Powyższe objawy prowadzą do ograniczenia codziennej aktywności życiowej chorych, a niekiedy nawet do różnego stopnia inwalidztwa. U pacjentów z zespołem tachykardii posturalnej ciśnienie krwi może być prawidłowe, obserwuje się także jego wahania w obu kierunkach. W diagnostyce należy uwzględnić choroby będące przyczyną długotrwałego przebywania w łóżku oraz wpływ stosowania niektórych leków na czynność autonomicznego układu nerwowego (m.in. leki rozszerzające naczynia krwionośne, moczopędne, przeciwdepresyjne), a także inne schorzenia mogące być przyczyną tachykardii