Zaburzenia w białkach kardiomiocytu przyczyną niewydolności serca

Niewydolność serca nadal stanowi znaczący problem kliniczny i ekonomiczny związany z bardzo dużą zachorowalnością i śmiertelnością. Niewydolność serca mogą wywoływać znane czynniki, prowadzące do powstania kardiomiopatii wtórnej lub czynniki nieznane, powodujące kardiomiopatię pierwotną. Dzięki rozwojowi techniki molekularnej możliwe staje się określenie przyczyn kardiomiopatii dotychczas określanych mianem pierwotnych. Jedną z takich przyczyn są zaburzenia w obrębie białek kardiomiocytu, tworzących błonę komórkową (sarkoglikany, dystrofina), cytoszkielet (desmina, tubulina) czy sarkomer (aktyna, miozyna, troponina I, T, C)