Młody pacjent z otyłością olbrzymią i niewydolnością serca — wpływ treningu fizycznego na przebieg choroby

According to the Central Statistical Office of Poland report “The health status of the Polish population in 2009”, 16.5% of Polish men and 15% of Polish women are obese. We report the case of a 32-year-old man with morbid obesity (body mass index [BMI] 51 kg/m2) and a four-year history of untreated hypertension admitted to hospital for symptoms of heart failure (HF), New Year Heart Association class IV and markedly elevated blood pressure (BP). He was prescribed appropriate medical treatment, calorie restriction to 1000–1200 kcal/day and regular, gradually increased physical activity. After one year, the body weight was reduced by approximately 70 kg (BMI 29.5 kg/m2), BP was adequately controlled and the symptoms and signs of HF subsided. This improved condition was maintained for 2 years until 2010 when the patient broke his leg and had to discontinue temporarily physical training while he was not able to sustain calorie restrictions and resumed his previous eating habits. As a result, over 3 years his body weight dramatically increased to 172 kg (BMI 54 kg/m2) and elevated BP required greater intensity of antihypertensive treatment. However, the patient remained free from HF symptoms and continued to demonstrate satisfactory exercise tolerance.Zgodnie z raportem Głównego Urzędu Statystycznego „Stan zdrowia ludności w 2009 r.” problem otyłości dotyczy w Polsce 16,5% mężczyzn i 15% kobiet. W artykule opisano przypadek 32-letniego mężczyzny z otyłością olbrzymią (wskaźnik masy ciała [BMI] 51 kg/m2) i wywiadem 4-letniego nieleczonego nadciśnienia tętniczego, który w 2008 roku był hospitalizowany z powodu objawów niewydolności serca (HF) IV klasy według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz wysokich wartości ciśnienia tętniczego (RR). W procesie terapeutycznym zastosowano leczenie farmakologiczne, dietę redukcyjną 1000–1200 kcal oraz regularny, stopniowo zwiększany wysiłek fizyczny. Po roku uzyskano zmniejszenie masy ciała o 70 kg (BMI 29,5 kg/m2), wartości RR znormalizowały się, a objawy HF całkowicie ustąpiły. Zadowalające rezultaty udało się utrzymać w sumie przez 2 lata. W 2010 roku pacjent złamał nogę, co zmusiło go do czasowego zaprzestania treningu fizycznego. Jednocześnie przestał przestrzegać ograniczeń dietetycznych. Spowodowało to w ciągu 3 lat gwałtowne zwiększenie masy ciała do 172 kg (BMI 54 kg/m2) i wzrost wartości RR, co wymagało intensyfikacji leczenia hipotensyjnego. Nie obserwowano natomiast objawów HF; nadal utrzymywała się również dobra tolerancja wysiłku