Skład ciała, wskaźniki metabolizmu węglowodanów i androgeny w surowicy — zależności u kobiet z zespołem policystycznych jajników

Introduction: To evaluate the association between abdominal and gynoid fat, glucose and lipid metabolism markers, and serum androgens in women with polycystic ovary syndrome (PCOS). Material and methods: Anthropometric measurements were performed in 40 women with PCOS aged 19&#8211;49 years with body mass index (BMI) 18.7&#8211;53.8 kg/m2. Fasting serum glucose, lipids, insulin, leptin, LH, FSH, oestradiol, androgens, SHGB and TSH were estimated. Body composition was measured by DEXA scan. Results: Four women (10%) were overweight, and 23 (57.5%) were obese. All subjects were hyperandrogenic (in 33 serum androgen levels were increased), and 16 of them were insulin resistant. All of the obese subjects had the abdominal type of obesity. Body weight, BMI, fat mass, fat mass of the trunk, abdominal and gynoidal fat mass correlated with serum triglyceride, glucose and insulin levels, and with HOMA index and blood pressure. Free androgen index (FAI) correlated with body weight (r = 0.43, p < 0.01), and BMI (r = 0.46, p < 0.05). Conclusions: Using the DEXA method, we demonstrated abdominal type of obesity in all our obese subjects. There were positive significant correlations between fatness, lipids and glucose metabolism indices and blood pressure. Direct positive correlations between free androgen index, body weight and BMI were found. (Endokrynol Pol 2013; 64 (2): 94&#8211;100)Wstęp. Ocena zależności między masą tłuszczu adipoidalnego i gynoidalnego a wskaźnikami metabolizmu węglowodanów i lipidów oraz androgenami u kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS). Materiał i metody: U 40 kobiet z PCOS w wieku 19&#8211;49 lat, z BMI 18,7&#8211;53,8 kg/m2 dokonano pomiarów antropometrycznych oraz określono na czczo stężenie glukozy, lipidów, insuliny, leptyny, LH, FSH, estradiolu, androgenów, SHBG i TSH. Skład ciała oceniono metodą DEXA. Wyniki: Cztery kobiety (10%) miały nadwagę, dwadzieścia trzy (57,5%) były otyłe. U wszystkich badanych stwierdzono hiperandrogenizm (u 33 stężenie androgenów w surowicy było podwyższone), a u 16 oporność insulinową. Wszystkie osoby otyłe miały otyłość brzuszną. Wykazano korelację między masą ciała, BMI, masą tłuszczu całkowitego i tułowia, a także tłuszczu adipoidalnego i gynoidalnego a stężeniem triglicerydów, glukozy, insuliny, HOMA i wartościami ciśnienia tętniczego. Wskaźnik wolnych androgenów (FAI) wykazywał korelację z masą ciała (r = 0,43, p < 0,01) i BMI (r = 0,46, p < 0,05). Wnioski: Za pomocą metody DEXA wykazano brzuszny typ otyłości u wszystkich badanych otyłych kobiet z PCOS. Stwierdzono dodatnią korelację między wykładnikami otyłości a badanymi wskaźnikami metabolizmu lipidów i węglowodanów oraz wartościami ciśnienia tętniczego krwi. Wykazano bezpośrednią korelację między wskaźnikiem wolnych androgenów a masą ciała i BMI. (Endokrynol Pol 2013; 64 (2): 94&#8211;100