Konsensus Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego. Przygotowanie analogami somatostatyny do leczenia operacyjnego akromegalii

Consensus statement of the Polish Society of Endocrinology, regarding presurgical somatostatin analogs in acromegaly has been presented. It is suggested to administer depot somatostatin analog (Octreotide LAR at the dose 20 mg and then 30 mg or equivalent doses of Lanreotide Autogel 90/120 mg every 4 weeks) in order to normalize or suppress to a maximal extent GH and IGF-1 concentrations. The period of therapy in case of microadenoma would be at least 3 months (targets: biochemical improvement, reduced risk of disease’s complications, perioperative risk reduction, inhibition of tumor growth). The period of therapy in case of macroadenoma would be at least 6 months, until maximal possible reduction of GH and IGF-1 concentrations (targets: tumor shrinkage, biochemical improvement, reduced risk of disease’s complications, perioperative risk reduction). Using an uniform approach in a group, as numerous as possible, of treated patients would allow objective evaluation of long-term efficacy of the treatment. (Pol J Endocrinol 2007; 58 (4): 350-355)W niniejszej pracy przedstawiono stanowisko Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego dotyczące przedoperacyjnego zastosowania analogów somatostatyny u chorych na akromegalię. Przed leczeniem operacyjnym proponuje się podawanie domięśniowo analogu somatostatyny o przedłużonym działaniu (Oktreotyd LAR w dawce 20 mg, a następnie 30 mg lub odpowiadające dawki Lanreotydu Autogel 90/120 mg co 4 tygodnie) w celu normalizacji lub możliwie maksymalnego obniżenia stężeń hormonu wzrostu (GH, growth hormone) i insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1, insulinlike growth factor-1). Czas leczenia w przypadku mikrogruczolaków wynosiłby co najmniej 3 miesiące (cele: poprawa biochemiczna, zmniejszenie zagrożenia powikłaniami choroby, zmniejszenie ryzyka okołooperacyjnego, zahamowanie wzrostu guza). Czas leczenia w przypadku makrogruczolaków wynosiłby co najmniej 6 miesięcy do maksymalnej możliwej redukcji stężeń GH i IGF-1 (cele: zmniejszenie wielkości guza, poprawa biochemiczna, zmniejszenie zagrożenia powikłaniami choroby, zmniejszenie ryzyka okołooperacyjnego). Zastosowanie jednolitego schematu postępowania w możliwie licznej grupie leczonych chorych pozwoliłoby na obiektywną ocenę odległej skuteczności terapii