Wpływ nietolerancji laktozy i innych zaburzeń organicznych oraz czynnościowych przewodu pokarmowego na wchłanianie L-tyroksyny

The preferred treatment for hypothyroidism is oral levothyroxine (LT4) ingestion, in doses that ensure a sustained state of hormonal balance. Many different factors may significantly influence the absorption of LT4, including: interval between the ingestion of the drug and the last meal, eating habits, and different functional and organic pathologies of the gastro-intestinal tract. The main purpose of this paper is to review and systematise the available literature on the subject of the influence of different malabsorption syndromes on the effectiveness of LT4 preparations. The need to use high LT4 doses in the substitutional treatment of hypothyroidism is often the very first sign of one of the pathologies that are connected with malabsorption syndrome, which might have been asymptomatic and undiagnosed previously. Patients who require more than 2 μg/kg body weight of LT4 per day, with constantly increased thyrotropin level, should be diagnosed with the suspicion of pseudomalabsorption or real absorption disorder. An LT4 absorption test, using high doses of LT4, may be useful in the diagnosis of pseudomalabsorption. After excluding non-compliance, the differential diagnosis should include such disorders as lactose intolerance, coeliac disease, atrophic gastritis, Helicobacter pylori infection, bowel resection, inflammatory bowel disease, and parasite infection. Where there is a diagnosis of lactose intolerance, both a low lactose diet and a lactose-free LT4 preparation should be administered to restore euthyroidism or make it possible to decrease the dose of the LT4 preparation. In coeliac disease, a gluten-free diet usually allows a normalisation of the need for LT4, as do eradication of the H. pylori infection or parasite colonisation. In cases of atrophic gastritis or inflammatory bowel disease, treating the underlying diseases and regaining the state of remission may improve the absorption of LT4. In patients after gastro-intestinal tract surgery, a dose of LT4 higher than that typically used is needed to restore euthyroidismMetodą z wyboru w leczeniu niedoczynności tarczycy jest doustne podawanie L-tyroksyny (LT4) w dawkach pozwalających na utrzymanie u pacjenta stanu równowagi hormonalnej. Wymienia się wiele czynników, które mogą w istotny sposób wpływać na wchłanianie preparatu LT4, do których należą między innymi: korelacja czasowa przyjęcia leku i ostatniego posiłku, niektóre nawyki żywieniowe, a także różne organiczne i czynnościowe patologie przewodu pokarmowego. Głównym celem niniejszej pracy jest przegląd i usystematyzowanie literatury dotyczącej wpływu różnorodnych zaburzeń wchłaniania na skuteczność podawanych preparatów LT4. Konieczność stosowania dużych dawek LT4 w leczeniu substytucyjnym niedoczynności tarczycy często jest pierwszym objawem jednego z zespołów chorobowych, przebiegających z zaburzeniami wchłaniania, które mogą być skąpoobjawowe i wcześniej mogły pozostawać nierozpoznane. Pacjenci otrzymujący LT4 w dawce większej niż 2 μg/kg mc./dobę, z przetrwale podwyższonymi stężeniami tyreotropiny, powinni być poddani diagnostyce w kierunku pozornych lub rzeczywistych zaburzeń wchłaniania LT4. Test wchłaniania LT4 z wykorzystaniem jej dużej dawki jest przydatny w diagnozie pozornych zaburzeń wchłaniania. Po wykluczeniu braku współpracy ze strony pacjenta w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić takie patologie, jak: nietolerancja laktozy, celiakia, zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, infekcja Helicobacter pylori, stan po resekcji jelita, nieswoiste zapalenie jelita czy, wreszcie, infekcje pasożytnicze. W przypadku potwierdzenia nietolerancji laktozy należy zastosować preparat LT4 pozbawiony laktozy oraz dietę bezlaktozową w celu uzyskania eutyreozy bądź możliwości zmniejszenia dawki preparatu LT4. W celiakii zastosowanie diety bezglutenowej zwykle skutkuje normalizacją zapotrzebowania na LT4, podobnie jak eradykacja infekcji bakteryjnej H. pylori czy pasożytniczej. W przypadku zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka czy nieswoistego zapalenia jelita leczenie choroby podstawowej i uzyskanie remisji może doprowadzić do poprawy wchłaniania LT4. U chorych po operacjach jelit zwykle konieczne jest stosowanie ponadstandardowych dawek LT4 w celu uzyskania eutyreozy