Zapalenia tarczycy występujące w czasie leczenia interferonem przewlekłego zapalenia wątroby typu C

Thyroid function disorders affect between 5% and 15% of patients treated with IFNα and RBV for chronic hepatitis C. Women and patients with thyroid peroxidase antibodies (TPOAb) found before the treatment are at risk of developing the disorders (46.1% vs. 5.4%). The spectrum of IFNα-induced thyroiditis (IIT) includes two groups. Disorders with an autoimmune background are: presence of thyroid autoantibodies without clinical disease, Hashimoto’s disease and Graves’ disease. The second group comprises diseases caused by the direct toxic effect of IFNα on the thyroid gland, i.e. destructive thyroiditis and non-autoimmune hypothyroidism. Thyroid diseases are not an absolute contraindication for IFNα and RBV therapy. In patients diagnosed with thyroid dysfunction, before the antiviral therapy it is necessary to achieve euthyreosis. Thyroid function disorders may occur at any moment of the therapy. The earliest have been observed in the 4th week of treatment, and the latest 12 months after its termination. During the therapy, in order to diagnose IIT early, it is recommended to determine TSH level every 2–3 months depending on the presence of TPOAb before the treatment. The diagnosis and treatment of thyroid function disorders should be conducted in co-operation with an endocrinologist.Zaburzenia funkcji tarczycy dotyczą 5 do 15% leczonych IFNα i RBV z powodu przewlekłego zapalenia wątroby typu C. Zagrożone ich wystąpieniem są kobiety oraz chorzy, u których stwierdzono przed leczeniem obecność przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie (TPOAb) (46,1% v. 5,4%). Spektrum zapaleń tarczycy wywołanych przez IFNα (IIT) obejmuje dwie grupy. Do zaburzeń o podłożu autoimmunologicznym zalicza się: obecność przeciwciał przeciwtarczycowych bez objawów klinicznych choroby tarczycy, chorobę Hashimoto i chorobę Gravesa. Drugą grupę stanowią choroby spowodowane bezpośrednim toksycznym działaniem IFNα na tarczycę, tj. destrukcyjne zapalenie tarczycy, nieautoimmunologiczna niedoczynność tarczycy. Choroby tarczycy nie są bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia IFNα i RBV. U chorych z rozpoznaną przed rozpoczęciem terapii przeciwwirusowej dysfunkcją tarczycy należy uzyskać eutyreozę. Zaburzenia funkcji tarczycy mogą się pojawić w każdym momencie terapii. Najwcześniej obserwowano ich rozwój w 4. tygodniu leczenia, najpóźniej 12 miesięcy po jego zakończeniu. W czasie terapii w celu szybkiego wykrycia IIT zaleca się oznaczanie TSH co 2 lub 3 miesiące, w zależności od obecności TPOAb przed leczeniem. Diagnostyka i leczenie zaburzeń funkcji tarczycy powinny być prowadzone przy współudziale lekarza endokrynologa