Rola antracyklin w leczeniu zaawansowanego raka piersi — miejsce niepegylowanej doksorubicyny liposomalnej

Despite of introducing to the therapy of breast cancer many new cytotoxic and molecularly targeted agents anthracyclines still have strong position in treatment of this type of cancer, both adjuvant treatment and treatment of metastatic disease. The most important side effect that limits the use of anthracyclines is cardiotoxicity. To avoid this the special liposomal form of doxorubicin was introduced to the treatment of metastatic breast cancer. The aim of doxorubicin molecule’s modification was to increase activity of drug in cancer cells and to limit non-specific organ toxicity, especially to decrease toxic effect on myocardium. Liposomal doxorubicin is effective in the treatment of metastatic breast cancer and has low cardiac risk. Combined treatment with liposomal doxorubicin and molecularly targeted therapies has been investigated in recent years. Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A8–A17Do leczenia raka piersi wprowadzono wiele nowych leków cytotoksycznych oraz ukierunkowanych molekularnie. Mimo to antracykliny wciąż mają silną pozycję w terapii tego nowotworu, zarówno w leczeniu uzupełniającym, jak i choroby przerzutowej. Najbardziej istotnym działaniem niepożądanym ograniczającym stosowanie antracyklin jest kardiotoksyczność. Jednym ze sposobów ograniczenia ryzyka wystąpienia kardiotoksyczności jest wprowadzenie do leczenia uogólnionego raka piersi specjalnej — liposomalnej postaci doksorubicyny. Modyfikacje związane z budową cząsteczki doksorubicyny mają na celu maksymalne zwiększenie aktywności leku w obrębie tkanki nowotworowej oraz ograniczenie występowania działań niepożądanych, a zwłaszcza zmniejszenie toksycznego działania na mięsień sercowy. Doksorubicyna liposomalna wykazuje się skutecznością w leczeniu uogólnionego raka piersi, przy jednoczesnym niskim ryzyku wystąpienia kardiotoksyczności. W ostatnich latach prowadzone są badania nad leczeniem skojarzonym doksorubicyną liposomalną oraz terapiami ukierunkowanymi molekularnie. Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A8–A1