Chemioterapia raka gruczołu krokowego

Median survival of hormone-refractory prostate cancer patients is in a range of 10–12 months and a search for new options of systemic therapy is required. Until recently, the vast majority of cytotoxic agents provided low response rate and produced unsatisfactory palliation of symptoms. A new stage in prostate cancer chemotherapy is related to trials with the use of taxoids. Although these trials documented the superiority of docetaxel-based therapy, mitoxantrone combined with hydrocortisone remains standard therapeutic option, whereas the use of docetaxel should be limited to patients without cardiovascular comorbidities and risk factors for neurotoxicity.Mediana przeżycia chorych na raka gruczołu krokowego w okresie hormonooporności wynosi 10–12 miesięcy, z czego wynika konieczność poszukiwania nowych możliwości leczenia systemowego. Do niedawna większość leków cytotoksycznych wykorzystywanych w tej sytuacji pozwalała na osiągnięcie niskiego wskaźnika odpowiedzi i nie umożliwiała zadowalającej poprawy subiektywnej. Nowy etap chemioterapii hormonoopornego raka gruczołu krokowego wiąże się z badaniami nad wykorzystaniem taksoidów. Chociaż badania te wykazały przewagę chemioterapii z udziałem docetakselu, to jednak mitoksantron w skojarzeniu z hydrokortyzonem nadal pozostaje podstawową metodą leczenia, podczas gdy zastosowanie docetakselu powinno być ograniczone do chorych bez obciążeń w zakresie układu sercowonaczyniowego i obecności czynników ryzyka wystąpienia neurotoksyczności