To review a tradition of philosophical education inherited from the Turkish music of the Ottoman period: Contemporary meşk practicesOsmanlı dönemi Türk müziğinden miras kalmış felsefi temelli bir eğitim geleneğini yeniden canlandırmak: Çağdaş meşk uygulamaları

The purpose of this study is to bring the meşk tradition, which was almost the only valid method of transmission in the Ottoman period, into today’s world once again and in a multilateral manner, by revealing the semantic world, moral fabric and philosophical elements on which music, one of the most deep-seated branches of Turkish art, relies. The study uses a two-stage approach that includes theoretical and practical aspects. The philosophical understanding on which this genre of music relies (one that places an emphasis on moral as much as musical perception) is addressed through references from the Ottoman period in the first section. However, the fact that the deliberative and systematic revitalization of tradition, which plays a crucial role in the transformation of society by today’s amenities, is a key requirement in moral and professional terms for the young generation. This led to the second aspect of the study and an investigation of the practices that would revitalize the tradition. The question of what kind of advantages this crucial tradition of training that prevailed during the Ottoman period would bring to Turkish music, in the event of it being revitalized using today’s amenities, was answered from various aspects within the scope of this research, using action research that lasted four months. In the study the students’ progress was monitored from various standpoints and data analysis based on thematic content analysis, revealing that elements of the meşk tradition transformed a lack of motivation into a will to work; professional concerns into fun and hope; timidity into social achievement and pleasure; monotonous approaches into creativity, and technical difficulties regarding instruments into technical solutions among the students. ÖzetBu çalışma, Türk sanatının en köklü dallarından biri olan müziğinin anlam dünyasını, dayandığı manevi dokuyu ve felsefi unsurları ortaya koyarak Osmanlı döneminin neredeyse tek geçerli aktarım yolu olan meşk geleneğini, bugünün dünyasına yeniden ve çok boyutlu olarak taşımayı hedeflemektedir. Çalışma, teorik ve uygulamalı olarak iki ayaklı şekilde planlanmıştır. Manevi duyuşa en az müzikal duyuş kadar önem veren bu müziğin dayandığı felsefi anlayış, Osmanlı dönemi kaynakları üzerinden birinci bölümde ele alınırken, toplumu dönüştürme noktasında önemli bir rolü olan bu geleneğin bilinçli ve sistemli bir şekilde bugünün olanaklarıyla canlandırılmasının, genç nesil için manevi ve mesleki açıdan önemli bir gereklilik olması ikinci ayağın, geleneği yeniden canlandırma uygulamaları ekseninde yürütülmesine neden olmuştur. Osmanlı döneminin bu önemli eğitim geleneğinin, bugünün imkanları ile yeniden canlandırılması halinde Türk müzik eğitimine ne gibi avantajlar sağlanabileceği sorusu, bu araştırmada altı ay süren bir eylem araştırması ile çeşitli yönleriyle cevap bulmuştur. Çalışmada, öğrencilerin gelişimleri çok yönlü olarak takip edilmiş ve tematik içerik analizine dayanan veri çözümlemelerinin neticesinde, meşk geleneğine ait unsurların öğrencilerde, motivasyon bozukluğunu çalışma isteğine, mesleki endişeleri eğlenceye ve umuda, çekingenlikleri sosyal başarı ve hazza, monoton yaklaşımları yaratıcılığa, sazlarına yönelik teknik güçlükleri ise teknik çözümlere dönüştürdüğü görülmüştür