Analitik hiyerarşi süreci ve coğrafi bilgi sistemleri ile Yukarı Kara Menderes Havzası’nın

Sustainable development links to a rationalistic and effective use of resources. Presently, growth in human needs for a variety of reasons causes a great pressure on the existing resources, which has induced in misuse-based deterioration of lands as well as increase in poverty and several kinds of social problems. In this context, due to rapid growth of population in Turkey, the most appropriate use of lands according to their potentials is essential, because sustainability of environments can only be achieved on condition that natural and cultural potentials are appointed and the land use is enforced in compliance with ecological properties. In previous attempts of land suitability analyses, the subject “the most proper use of land” has been the focus of several authors.In this study, land suitability analysis of the upper basin of the Kara Menderes River was carried out, which drains the Biga Peninsula, west of the Marmara Region in Turkey, on the basis of geographical information systems and analytical hierarchy process, a technique used for multi-criteria decision making studies. After the determination of suitability in terms of the main three land use types, i.e. agriculture, meadow-pasture and forest, an optimal land use map was produced and results were compared to the present-day land use situation. Based on optimal land use results, an area of 15.2% is suggested for agricultural activities. The area proposed for meadow-pasture lands corresponds to only about 8.5%. Forest areas constitute, however, the foremost class with the suggested value of  75,1%. When data from optimal land use is compared with that in the present-day conditions, it is noticed that the proportion of agricultural areas excesses the suggested value of optimal land use, as opposed to the proportions of forest and meadow-pasture areas having smaller distributions. This implies that some agricultural areas, which are recommended to be evaluated as forest and meadow-pasture areas herein, are presently used for agricultural purposes. Kaynakların etkin ve doğru kullanımı kalkınmanın sağlanmasında önemli bir unsurdur. İhtiyaçların giderek arttığı ve çeşitlendiği günümüzde, kaynaklar üzerinde büyük bir baskı oluşmaktadır. Bu baskının etkisiyle ortaya çıkan yanlış arazi kullanımı, arazi kaynaklarının tahrip edilmesine, yoksulluk ve diğer sosyal problemlerin artmasına neden olmaktadır. Bu bağlamda nüfusun giderek arttığı Türkiye’de arazinin potansiyeline uygun şekilde kullanılması zorunluluk haline gelmektedir. Çünkü mekanların sürdürülebilirliği, ancak doğal ve kültürel potansiyelin saptanması ve ekolojik yapıya uygun arazi kullanımının uygulanması ile başarılabilir. Arazinin en iyi şekilde değerlendirilmesi konusu çeşitli yöntemler kullanılarak pek çok araştırıcı tarafından incelenmiş ve arazi uygunluk analizleri yapılmıştır.  Bu çalışmada, Yukarı Kara Menderes Havzası’nın arazi kullanımı uygunluk analizi yapılmıştır. Uygunluk analizinin gerçekleştirilmesinde coğrafi bilgi sistemleri metodolojisi ile çok kriterli karar verme yöntemlerinden biri olan analitik hiyerarşi süreci birlikte kullanılmıştır. Çalışmada tarım, çayır-mera ve orman olmak üzere üç farklı arazi kullanım türü değerlendirmeye alınmıştır. Değerlendirme sonunda söz konusu arazi kullanım türleri için uygunluk analizleri yapılmış, inceleme alanı için optimal arazi kullanımı uygunluk haritası oluşturulmuş ve oluşturulan harita ile mevcut arazi kullanım durumu kıyaslanmıştır.Optimal arazi kullanım haritasına göre inceleme alanının % 75,1’inin “orman” %15,2’sinin “tarım” ve % 8,5’inin ise “çayır-mera” olarak kullanılması önerilmiştir. Önerilen optimal arazi kullanımı ile mevcut arazi kullanım durumu karşılaştırıldığında, mevcut arazi kullanımında tarım alanlarının önerilen tarım arazilerinden fazla olduğu, orman ve çayır-mera alanlarının ise daha düşük olduğu tespit edilmiştir. Buna göre inceleme alanında arazilerin bir bölümünün potansiyeline uygun olarak kullanılmadığı, orman veya çayır-mera olarak değerlendirilmesi gereken arazilerin bir bölümünde tarım yapıldığı belirlenmiştir