Η προβληματική της δημιουργίας εθνικής ταυτότητας στο σκωτσέζικο θέατρο: έθνος, ταυτότητα και ετερότητα στο έργο του Κρις Ντόλαν Σαμπίνα!

Among the exponents of Scotland's recent artistic, cultural and literary “Renaissance”, questions of national identity and the investigation of “Scottishness” are paramount concerns.Chris Dolan's Sαbina!, Fringe First at the 1996 Edinburgh Festival, is a play which conflates the Pygmalion myth with intriguing Pirandellian situations, and where the exploration of identity and nationality takes the shape of an imaginary journey and an encounter with difference embodied, in this case, by Tereza, a Czech dissident who shares a flat in Glasgow with Sandra, a Scottish young woman. An extremely funny comedy of errors moving at a relentless pace, Sαbinα! is also a brilliant essay in the tragi-comic form with its questioning of theatrical conventions. Moreover, by showing the way identities-personal, social, cultural and national-are formed, or rather performed, Dolan's play can be interpreted as an attempt to rescue Scotland from its long-established, historically-induced cultural inferiorism by pointing to the creative potential inherent in a borderline culture. Η προβληματική γύρω από το θέμα της εθνικής ταυτότητας και η αναζήτηση του τι είναι «σκοτσέζικο» αποτελεί την κατ' εξοχή φροντίδα όσων ασχολούνται με το φαινόμενο της πρόσφατης καλλιτεχνικής, πολιτισμικής και λογοτεχνικής «Σκωτσέζικης Αναγέννησης». Το θεατρικό έργο του Κρις Ντόλαν Σαμπίνα! που βραβεύτηκε στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου, συνδυάζει το μύθο του Πυγμαλίωνα με χαρακτηριστικές Πιραντελικές καταστάσεις. Η εξέταση της δημιουργίας της ταυτότητας και της εθνικής συνεί­δησης πραγματώνεται υπό τη μορφή ενός φανταστικού ταξιδιού, κατά τη διάρκεια του οποίου η Σάντρα, μια νεαρή Σκωτσέζα έρ­χεται αντιμέτωπη με την ενσάρκωση της ετερότητας στο πρόσω­πο της συγκατοίκου της Τερέζας, μιας αντικαθεστωτικής Τσέχας. Το έργο αυτό αποτελεί μια κωμωδία παρεξηγήσεων, αλλά και έ­να εξαιρετικό δοκίμιο με μορφή τραγικωμωδίας, το οποίο αμφι­σβητεί τις θεατρικές συμβάσεις. Επί πλέον, θεματοποιεί το πώς δημιουργούνται ή παριστάνονται οι προσωπικές, κοινωνικές, πο­λιτισμικές και εθνικές ταυτότητες· ως εκ τούτου το έργο του Ντό­λαν μπορεί να ερμηνευθεί σαν μια προσπάθεια να καταδειχθεί πως η Σκωτία πρέπει να ξεπεράσει το πρόβλημα της επιβαλλόμε­νης απ' έξω πολιτισμικής κατωτερότητας της. Η απάντηση, συμ­φωνά με το Ντόλαν, βρίσκεται στο δημιουργικό απόθεμα που διαθέτουν οι μεθοριακοί πολιτισμοί όπως ο σκωτσέζικος