TEKRARLI DONMA VE ÇÖZÜLMENİN KİREÇ İLE STABİLİZE EDİLMİŞ KİL ZEMİNLERİN MUKAVEMET VE PERMEABİLİTESİNE ETKİSİ

Killi zeminler, uzun ömürlü veya dayanıklı yolların inşasında önemli problemler ortaya çıkarır. İki ana problem, killerin büzülmesi ve şişmesi, bir dizi su koşulları altında malzeme özelliklerinin değişmesidir. Kildeki hacim değişimleri önemli olabilir, hacimsel değişimler yolun duraysızlığına, yol kaplamasının şeklinin bozulmasına, yolun kullanılışsız hale dönüşmesine neden olur. Kil zeminlerin diğer özelliği de kuru oldukları zaman taşıma güçlerinin yüksek olması, su muhtevalarının artması halinde plastisitesinin artarak taşıma gücünün azalmasıdır. Killi zeminlerin mühendislik özelliklerini iyileştirmek için bunların kireç ve çimento ile karıştırılması yöntemi özellikle karayolları ve hava meydanları alt yapıları için uzun süredir başarı ile uygulanmaktadır. Uygulamanın başarı derecesini belirleyen etkenlerin belli başlıları zemin cinsi, uygulama yöntemi, kür süresi, katkı malzemesi tip ve oranları, ekonomik kaygılar olarak sıralanabilir. Bu çalışmada donma ve çözülme gibi fiziksel olayların kireç ile stabilize edilmiş kil zeminlerin mukavemet ve permeabilitesine olan etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla düşük ve yüksek plastisiteli iki sınıf kil literatürde belirlenen oranlarda kireç ve çimento ile stabilizasyona tabi tutulmuş, bu numuneler stabilize edilmeden ve edildikten sonra değişik sayıda donma-çözülme çevrimine maruz bırakılarak mukavemet ve permeabiliteleri belirlenmiştir