Self-regulation and co-regulation in media systems

Wydział Nauk Politycznych i DziennikarstwaSamoregulacja oraz współregulacja to pojęcia, które dotąd nie były w polskim ustawodawstwie ani orzecznictwie zdefiniowane, sklasyfikowane czy też scharakteryzowane. Celem pracy jest zapełnienie niniejszej luki i omówienie polskich mechanizmów samoregulacyjnych. Samoregulacja i współregulacja jako metody regulacji są promowane na forum międzynarodowym od wielu lat. Na tym tle szczególnie interesująca wydaje się polityka unijna, w której postulaty tak zwanego lepszego stanowienia prawa przybierają na sile. Środowisko jednoznacznie opowiada się za odejściem od sztywnych ram prawnych, tak by stosować mechanizmy samokontroli, które utrzymywałyby standardy wolności słowa. Dostrzegalnych jest jednak wiele innych korzyści, takich jak: zachowanie wolności redakcyjnej, zmniejszenie ingerencji państwa, podwyższenie jakości i dostępności mediów, możliwość ukazania, że cechują się one odpowiedzialnością. Warto zauważyć, że istniejące tendencje samoregulacyjne nie mają charakteru przejściowego i incydentalnego, przeciwnie, stanowią kolejny etap rozwoju polityki komunikacyjnej. Nie bez wpływu pozostaje dynamiczny rozwój technologiczny, który umożliwia rozwój mediów elektronicznych i implikuje konieczność dokonania zmian w podejściu prawnym i ekonomicznym ze strony ustawodawcy.Self-regulation and co-regulation are terms which have not yet been defined, classified or characterized in Polish legislation and case law. The aim of the thesis is to fill this gap and and write about the issue of self-regulatory mechanisms. Such regulation methods have been promoted on the international forum for many years. Therefore, what seems particularly interesting is the EU policy in which demands for better law-making intensify. The legal community advocates moving away from a rigid legal framework in order to apply self-regulation mechanisms which would maintain standards on freedom of expression. However, there are many other benefits, for example: maintaining editorial independence, reducing government interference, improving media quality and accessibility, and having the possibility of showing that they are responsible. It is worth noting that existing self-regulation tendencies are not of transitional and incidental nature; on the contrary, they constitute the next stage in communication policy development. Dynamic technological development also affects it as it enables electronic media development and implies the necessity to implement changes in the legislator’s legal and economic approach