SUPERVIZIJA I INTERPERSONALNA NEUROBIOLOGIJA – KAKO SUPERVIZIJSKI ODNOS MIJENJA SUPERVIZORA I SUPERVIZANTA

Neki noviji rezultati istraživanja iz područja neuroznanosti upućuju na to da mozak nije nepromjenjiva materija, nego je naš najplastičniji organ podložan promjeni koja je potaknuta interpersonalnom interakcijom. To ga čini socijalnim organom par exellence. Istraživanja iz područja teorije privrženosti sugeriraju da se um može mijenjati i razvijati kroz cijeli život pod utjecajem emocionalnog odnosa. Angažiran emocionalni odnos, bilo da se radi o ljubavnom odnosu, roditeljstvu, prijateljstvu, psihoterapiji ili superviziji, koji u sebi sadrži bazične karakteristike potrebne za razvoj sigurnosti, stvara preduvjete za neuralnu integraciju u mozgu pojedinca. To rezultira fleksibilnom samo-regulacijom u funkcioniranju pojedinaca u odnosu na sebe i na svoju okolinu