Opvoedingsadvies aan ouders, een moeilijke zaak

We lezen in de media vaak onderzoek over opvoeding en daaraan gekoppeld tips en advies voor ouders. In onze gesprekken met ouders zijn we best voorzichtig met het inzetten van onderzoeksresultaten. Daar zijn verschillende redenen voor: - Strikt genomen gelden de onderzoeksresultaten alleen maar voor de onderzochte groep. Wat voor de onderzochte personen het geval is, geldt niet noodzakelijk voor andere ouders. - Begrippen die in een onderzoek gebruikt zijn (bv. is je kind ‘rusteloos’?) betekenen niet voor alle onderzochte ouders hetzelfde en ook niet voor die ouders op wie we de onderzoeksresultaten willen toepassen. - Veel onderzoek gaat over correlationele verbanden. Op basis daarvan mogen we niet zeggen dat een bepaalde factor (bv. emotionele betrokkenheid van de ouders) een bepaalde uitkomst (bv. onzeker gedrag bij het kind) veroorzaakt. - Onderzoek over opvoeden gaat meestal over ouderlijk gedrag, d.w.z. wat ouders doen. Maar bij opvoeden is veel meer in het spel: opvoeden gaat ook over waarden, normen, hoop, verwachtingen, teleurstellingen, momenten van geluk en vreugde, van verdriet, … Als ouders ons advies naar opvoeding vragen is het dus belangrijk tijd te nemen om de stap te zetten van een bepaald onderzoek naar dit gezin, deze situatie, deze ouders, deze kinderen. Daarbij is het belangrijk om opvoeden niet te verengen tot ‘ouderlijk gedrag’ maar het met ouders ook te hebben over wat zij belangrijk vinden in het leven, welk verwachtingen ze hebben voor hun kinderen en waarom ze die dingen belangrijk vinden.http://www.caleidoscoop.be/index.php?ID=41598status: publishe