Het gebruik van economische werkloosheid in Vlaanderen: tijdelijke of blijvende bescherming tegen ontslag?

Het massale gebruik van tijdelijke werkloosheid om economische redenen, kortweg economische werkloosheid, is één van de redenen waarom de Vlaamse ondernemingen de voorbije crisisperiode relatief goed hebben doorstaan. Economische werkloosheid heeft in tijden van crisis als eerste doel om de verminderde vraag naar producten of diensten op te vangen zonder dat hierbij noodzakelijk jobs verloren hoeven te gaan. Op deze manier kunnen bedrijven op een flexibele wijze weer aanpikken eens de conjunctuur zich herstelt. Het doel van deze studie is na te gaan of het stelsel van economische werkloosheid ook op langere termijn (2009-2012) de werknemer een bescherming biedt tegen latere nadelige job-transities (met loonverlies) of ontslag. Uit de analyse blijkt dat er slechts een kleine kans is dat aanvankelijk economisch werkloze werknemers op langere termijn nog bij het bedrijf aan de slag zijn. Maar hoe hoger het percentage economisch werklozen is in het bedrijf, hoe lager de individuele kans is om bij eenzelfde werkgever aan de slag te blijven, en hoe meer kans een individu heeft op een nadelige job-beweging. Bij een hogere netto-winstmarge hebben werknemers tweemaal zoveel kans om bij het bedrijf aan de slag te blijven. Het zijn dus vooral factoren op bedrijfsniveau die het verschil maken voor iemands kansen vier jaar later. In deze paper worden persoons-, job- en bedrijfskenmerken gelijktijdig geanalyseerd door gebruik te maken van DynaM-gecorrigeerde tewerkstellingsgegevens.nrpages: 36status: publishe