Associatiecontracten tussn huisartsen. Wat zijn de verwachtingen?

Context: Meer dan één vierde van de voltijds werkende huisartsen in België werkt momenteel in een groepspraktijk. Dit aantal zal vermoedelijk nog stijgen. Bij samenwerking tussen huisartsen is een degelijk associatiecontract een noodzakelijke basis voor een langdurige samenwerking. Vaak is het moeilijk een goede match te vinden tussen artsen die een associé zoeken en jonge artsen die een vestiging in een associatie beogen. Onderzoeksvragen: 1. Welke samenwerkingsmodellen en contracten zijn mogelijk tussen huisartsen? 2. Welke inhoudelijke punten zijn belangrijk bij een associatiecontract? 3. Wat verwachten de artsen die een associé zoeken op contractueel niveau van de samenwerking en van de toekomstige collega? Methode: De eerste twee onderzoeksvragen werden beantwoord na een literatuurstudie. De materie van associatiecontracten maakte het noodzakelijk het onderwerp te benaderen zowel via een zoektocht in de medische literatuur als in de juridische literatuur. Voor het beantwoorden van de derde onderzoeksvraag werd er een kwalitatieve studie opgezet waarbij semigestructureerde interviews werden uitgevoerd bij 9 HAIO’s (HuisArtsen In Opleiding) en 9 gevestigde artsen met een actieve associatiewens. De analyse van de gegevens verliep via de methode van de “conventional content analysis”. Resultaten: De losse samenwerking, de kosten delende samenwerking en de integrale samenwerking zijn de drie meest voorkomende modellen van samenwerking tussen huisartsen. Zowel een burgerlijke als een professionele vennootschap kunnen dienen als juridische onderbouw voor deze modellen. De belangrijkste onderwerpen voor de inhoud van het associatiecontract zijn: proefperiode, instapsom, management, deelnemen in de kosten, pooling van de inkomsten, werkuren, vakantie en afwezigheden. In de resultaten van de interviews valt vooral op dat HAIO’s en gevestigde artsen grotendeels hetzelfde verwachten van de toekomstige samenwerking en het bijhorende contract. Er is vraag naar informatie en begeleiding rond associatievorming. Conclusies: Verschillen in verwachtingen over associaties zijn waarschijnlijk niet de reden waarom huisartsen soms moeilijk een associé vinden onder de pas afgestudeerde artsen. Huisartsen verwachten van een associatie vooral de mogelijkheid tot overleg en een goede balans tussen privéleven en werk. Artsen die veel moeilijkheden ervaren met het vinden van een associé, dreigen hun visie te laten varen. Juridisch advies bij het opstellen van het contract wordt aangeraden. De meeste huisartsen willen veel uren werken en tegelijkertijd hun privé leven afschermen. Om het beroep aantrekkelijk te houden moet deze afscherming voldoende aandacht krijgen. De begeleiding voor associatievorming die reeds bestaat blijkt onvoldoende bekend.status: publishe