Parckfarm Tour & Taxis

De vermarkting van openbare ruimte is volop bezig, maar niet onomkeerbaar. Burgers claimen 'restruimtes' in de stad steeds vaker voor artistieke projecten of stadslandbouw, maar stadsbesturen verbinden het vrijgeven vaak aan strenge regels. Moet de overheid soepeler zijn en restruimtes vrijgeven zonder daarvoor in ruil te verwachten dat de gebruikers dienen als uithangbord voor politieke idealen als participatie en cohesie? Anderzijds: hoe kunnen de vaak tijdelijke projecten worden ingezet voor duurzame verbetering van de ruimtelijke omgeving en participatie door omwonenden? Kan een stad als Brussel hierin iets leren van Nederlandse voorbeelden?status: publishe