De aansprakelijkheid van de advocaat en de bemiddelaar. Advocare, mediare, … errare?

Hoewel er geen recente cijfers of empirisch onderzoek over bestaan, leeft de perceptie dat er steeds meer aansprakelijkheidsclaims worden ingesteld tegen advocaten. In de eerste plaats is het voor cliënten een uitweg om tijdelijk aan de betaling van het ereloon te ontsnappen. Daarnaast vormt het een manier om met de frustratie van het verliezen van een rechtszaak om te gaan. Bovendien voelen veel burgers zich door de opkomst van het internet en andere media beter geïnformeerd. Daardoor zijn ze mondiger geworden en koesteren ze meer concrete verwachtingen ten opzichte van hun raadsman over de uitkomst van een geding. Omwille van de vele rechtspraak en de veelzijdigheid van de problematiek focussen we ons in het eerste hoofdstuk van deze bijdrage op drie grote leerstukken met betrekking tot de aansprakelijkheid van de advocaat. Na een algemene inleiding (afdeling 1) wordt eerst ingegaan op de bewijsproblematiek (afdeling 2). Aansluitend komen de verjaring en de verlies van een kans-leer aan bod (afdeling 3 en 4).status: publishe