Besturen zonder grenzen. Over grijze zones en blinde vlekken

De toegenomen betrokkenheid van private actoren bij het overheidsbeleid roept vragen op naar de grenzen van het bestuursrecht en de verhouding tussen bestuursrecht en privaatrecht. Beide rechtstakken raken steeds vaker met elkaar verstrengeld. Centraal in deze inaugurale rede staat de oude breuklijn tussen publiek- en privaatrecht, de zogenaamde summa divisio van ons recht. Een eerste luik van deze rede gaat in op de gewijzigde rol van de overheid. Wat is vandaag nog de kern van het overheidsoptreden? De toegenomen vervlechting van publiek- en privaatrecht wordt vervolgens in een tweede luik geïllustreerd aan de hand van het toegenomen gebruik door de overheid van privaatrechtelijke procedés, i.h.b. de contractuele techniek. Contracteren met de overheid is vandaag een alledaags fenomeen. Fundamentele vraag hierbij is: welk recht beheerst deze verhouding met de overheid: is het gemeen privaatrecht erop van toepassing of geldt een publiekrechtelijke regeling? Naarmate meer private actoren bij het overheidsgebeuren worden betrokken, rijst omgekeerd de vraag of deze actoren zelf ook onderworpen zijn aan het bestuursrecht? Dit is de vraag die ons in het derde deel bezighoudt. Bij de bespreking van beide ontwikkelingen is voor het EU-recht een rol van betekenis weggelegd. Telkens worden conclusies geformuleerd over de verhouding tussen bestuursrecht en privaatrecht. Na deze bespreking volgen in het vierde en laatste luik een aantal aanbevelingen. De lezer zal opmerken dat een aantal van deze conclusies, zo niet alle, niet beperkt blijven tot het bestuursrecht, maar de rechtsordening, de rechtsbeoefening en het rechtenonderwijs in het algemeen aanbelangen.nrpages: 55status: publishe