Het coöperatief financieren en beheren van zorgvastgoed. Kansen, knelpunten en aanbevelingen

Het coöperatieve model kent de jongste jaren opnieuw een verhoogde aandacht binnen diverse geledingen van het maatschappelijke middenveld, het bedrijfsleven en de politiek. Hoewel de coöperatie in feite nooit verdwenen was uit het economische leven, zien we dat ze vooral binnen de social profit voor het eerst in lange tijd haar opwachting maakt als potentiële oplossing voor maatschappelijke problemen. Zo zien we hoe zorggebruikers en hun familieleden, maar ook zorgverleners de mogelijkheden van de coöperatie verkennen en ermee aan de slag gaan. De wachtlijsten zijn immers lang en de budgettaire context is niet veelbelovend. Deze pioniers nemen daarbij financiële risico’s, botsen op tal van knelpunten en benutten vaak lang niet alle kansen. In dit artikel belichten we daarom enkele kansen en knelpunten wanneer we de coöperatie als vehikel zouden gebruiken voor het financieren en beheren van zorgvastgoed. Hiermee bedoelen we het patrimonium dat flankerend aanwezig dient te zijn voor het realiseren van de zorg, zoals woningen voor zorggebruikers, gemeenschappelijke ruimten voor zorgtaken, kantoren, enz. We laten daarbij niet na om aanbevelingen te formuleren voor initiatiefnemers en beleidsmakers.status: publishe