Modificaties van vraag-antwoordsequenties in getolkte arts-patiëntgesprekken

Uitgangspunt van het artikel is een conceptuele verkenning van de wijze waarop getolkte artspatiëntgesprekken beïnvloed worden door de tussenkomst van de tolk. Voor die verkenning gebruiken we inzichten uit de conversatieanalyse, met name met betrekking tot organisatie van de beurtwisseling, de interactionele vormgeving van sequenties van bij elkaar horende communicatieve handelingen en de wisselwerking daartussen. In een klein corpus getolkte arts-patiëntgesprekken onderzoeken we de organisatie van de beurtwisseling in arts-geïnitieerde vraag-antwoordsequenties, en de wijze waarop de posities van beurten in die sequenties interactioneel gerealiseerd worden. Wat betreft de beurtwisseling vinden we dat er een oriëntatie is op verkorting (compressie) van trajecten waarin tolk en patiënt in de taal van de patiënt communiceren om vragen van de arts te beantwoorden. Die oriëntatie komt tot uiting in de minimalisering van de omvang van beurten in het participatiekader patiënt / tolk, en in precompletie overlap van die beurten. Wat betreft de sequentieorganisatie zien we dat er sequentiële varianten zijn waarin de tolk op eigen gezag afwijkt van het basispatroon door bijvoorbeeld zonder tussenkomst van de patiënt al antwoord te geven op een vraag van de arts, of door binnen het participatiekader met de patiënt vervolgvragen te stellen die vooruitlopen op mogelijke, interactioneel nog niet-gearticuleerde informatiebehoeften van de arts.status: publishe