Leaf Damage in CAM bromeliads: a Hydrophysiological Approach

Bladschade in CAM-bromelia's: een hydrofysiologische studie Het voorkomen van necrotische vlekken op de bladeren van Aechmea planten is een vaak voorkomend probleem in de bromeliateelt. Bladvlekken situer en zich voornamelijk op de bladbocht met uitlopers naar de bladtop. Deze vorm van bladschade doet zich voor in verschillende stadia van de brome lia productieketen; zowel onder serrecondities als tijdens verpakking en transport. Het aantal Aechmea kwekers neemt hierdoor gestaag af, w at onvermijdelijk zal leiden tot het verdwijnen van deze planten op de m arkt. Tot op heden ontbreekt een geïntegreerde studie van dit bladschade probl eem. Om het vertrouwen van Aechmea kwekers te bewaren is een wetenschapp elijk gefundeerd begrip van het onstaan van deze vorm van bladschade noo dzakelijk. Het onderzoeken en begrijpen van het bladschade inductiemecha nisme en de beïnvloedende factoren, vormde de uitdaging van deze doctora atsstudie. Dit onderzoek werd opgebouwd rond een preliminaire hypothese over het on tstaan van bladschade. Op microscopisch niveau vertaalde de bladschade z ich in gescheurde chlorenchymcellen, mogelijks veroorzaakt door letale t urgordrukken in het blad. De impact van hydrofysiologische parameters op de opbouw van turgordruk, vormde daarom het centrale element van deze t hesis. In een later stadium werden de bevindingen omgezet naar concrete teelttechnische parameters. Er werd aangetoond dat hoge relatieve luchtvochtigheid tijdens de nacht (98-100%), de transpiratie van CAM (crassulacean acid metabolism) plante n aanzienlijk kan verhinderen. Onder deze omstandigheden werd een verhog ing van de turgordruk in het blad genoteerd (+ 0.23 MPa in 24 uur). Het is bijgevolg ten sterkste aangeraden te sturen naar een luchtvochtigheid onder 95% door ventilatie, verwarming, of geforceerde condensatie op ko ude oppervlakken. Het langdurig nat zijn van bladeren (condensatie), wat extra wateropname veroorzaakt, is een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van blad schade. Bladprikjes vertoonden immers verhoogde turgordrukken tot +0.3 M Pa, in minder dan 12 uur na incubatie in demiwater. Controle op bladcond ensatie vereist een gecombineerde registratie en verwerking van zowel de bladtemperatuur als de lucht dauwpunt temperatuur. Naast bladcondensatie verhoogt ook de normale watergift de kans op blads chade problemen. Organische zuurconcentraties in het blad vertoonden een simultaan verloop met de absolute osmotische potentiaal en de turgordru k. Bijgevolg is het aangewezen watergift te vermijden bij hoge zuurconce ntraties, meer bepaald in de vroege morgen. EC waarden in het blad bleken belangrijke parameters in de bladschade pr oblematiek. Inductie van bladschade was niet mogelijk bij EC waarden ond er 200 µS.cm-1; waarden boven 400 µS.cm-1 resulteerden echter in maximale bladschade. Daar ook genetische achtergrond een invloed heeft op bladschade gevoelig heid, werden twee Aechmea cultivars (sterk en matig gevoelig) getes t op diverse morfologische en fysiologische parameters, gerelateerd aan de plantwaterhuishouding. Aangetoonde verschillen tussen de twee cultiva rs op basis van deze parameters vormen een waardevolle aanvulling voor d e huidige selectiecriteria. Naast groeikracht zijn de gebruikte selectie procedures immers grotendeels gebaseerd op uitwendige plantkarakteristie ken, zoals kleurrijke bloeiwijzen, bladkleur en plantvorm. Als resultaat van dit onderzoek kunnen hydrenchym dikte en koolstofreser ve in de dagelijkse CAM-cyclus (zetmeel versus oplosbare suikers) als be langrijkste complementaire selectiecriteria vooropgesteld worden.status: publishe