Tuzluluk stresinin bazı arpa (Hordeum spp) türleri üzerindeki fizyolojik ve biyokimyasal etkilerinin araştırılması

Bu çalışmada deniz arpası (Hordeum marinum) ve kültür arpası olan (Hordeum vulgare)’deki tuz stresinin uyardığı oksidatif hasara karşı tolerans mekanizmaları karşılaştırmalı olarak araştırıldı. 7 gün boyunca 0, 150 ve 300 mM NaCl stresine maruz kalan H. marinum ve H. vulgare cv. Tokak 157/37 türlerindeki büyüme, stoma iletkenliği, klorofil flüoresansı, lipit peroksidasyon düzeyleri, antioksidan enzim aktiviteleri ((süperoksit dismutaz (EC 1.15.1.1), katalaz (EC 1.11.1.6), peroksidaz (EC 1.11.1.7), askorbat peroksidaz (EC 1.11.1.11), glutasyon reduktaz (EC 1.6.4.2)) ve onların izoenzim profillerindeki değişimler tespit edildi. 150 mM NaCl, her iki türün gövde uzunluklarında herhangi bir değişime neden olmazken, 300 mM NaCl, H. vulgare’de daha fazla azalmaya neden olmuştur. 300 mM NaCl, stoma iletkenliğinde azalmaya neden olurken, bu azalma H. vulgare’de belirgin olarak görülmüştür. Tuz stresi her iki türün klorofil flüoresansında herhangi bir etkiye neden olmamıştır. Lipit peroksidasyon düzeyleri tuz stresi altında H. marinum’da değişmezken, 300 mM NaCl’de H. vulgare’de % 60 oranında artmıştır. 150 mM NaCl stresi her iki türde antioksidan enzim aktivitelerini (SOD hariç) arttırmıştır. 300 mM NaCl’de H. vulgare’de bazı antioksidan enzimlerin aktiviteleri ve izoenzimleri değişmezken (CAT, POX, APX), bazıları (SOD ve GR) azalmıştır. Bununla birlikte 300 mM NaCl, H. marinum’un tüm antioksidan enzimlerinin aktivitelerini arttırmıştır. Ayrıca aynı konsantrasyonda H. marinum’da (APX5, POX5, GR5) yeni izozimler belirirken, bazı izoenzimlerin (APX 1,2,6,7; POX 1,2,4; GR 1,3,6) yoğunlukları artmıştır. Bu sonuçlar, H. marinum’un tuz stresinin sebep olduğu oksidatif hasara karşı H. vulgare’den daha fazla uyarılmış antioksidan enzim ve izoenzim aktivitesiyle daha etkili bir koruma mekanizması gösterdiğini ortaya koymaktadır