Karbapenem dirençli mikroorganizma üremesi olan pediatri hastalarının tespiti, tedavi öncesi ve sonrası özelliklerinin belirlenmesi, kullanılan ilaçlar ve karbapenem direnci olmayan gram(-) bakteri üremesi saptanan hastalarla karşılaştırılması

Giriş ve Amaç: Tüm dünyada Gram(-) bakterilere karşı gelişen çoklu ilaç direnci (ÇİD) önemli bir sorun haline gelmiştir. Pediatrik yaş grubunda bilinen klinik veriler ve risk faktörleriyle ilgili bilgiler kısıtlıdır. Karbapenem direnci ile tedavi seçenekleri azalmakta, NKE'lere bağlı mortalite ve morbidite artmaktadır. Bu çalışmada, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ABD yataklı servislerinde ve yoğun bakım ünitelerinde yatırılarak tedavi edilen, tedavisi süresince alınan steril boşluk, solunum materyalleri ve kan kültürlerinden en az birinde karbapenem dirençli Gram(-) bakteri üremesi saptanan hastalar olgu grubu olarak tanımlandı. Çalışma süresince aynı servislerde yatarak karbapenem duyarlı Gram(-) bakteri üremesi saptanan olgular kontrol grubu olarak belirlendi. Olgu ve kontrol gruplarının demografik özellikleri, zemin hazırlayan risk faktörleri, uygulanan antibiyotik tedavileri mortalite ve morbidite açısından prospektif ve gözlemsel olarak incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda Nisan 2014 ile Aralık 2014 tarihleri arasında EÜTF Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde yatan 0 ay-17 yaş arası hastaların vücut materyallerinde (TTA, balgam, perifer kanı kültürü, kateter kanı kültürü) üreyen karbepenem dirençli Gram(-) bakterilerin tespiti; hastaların demografik özellikleri, primer hastalıkları, predispozan risk faktörleri, üreme öncesi verilen antibiyotik tedavileri ve laboratuvar değerleri kaydedildi. Karbapenem dirençli bakteri üreyen hastalar olgu grubu ve bu gruptaki hastaların üreme tarihlerinin öncesindeki ve sonrasındaki 5 gün içerisinde aynı bölümde yatan ve aynı vücut materyalinde karbapenem duyarlı bakteri üreyen hastalar kontrol grubu olarak belirlendi. Olgu ve kontrol grupları risk faktörleri, demografik özellikleri, kullandıkları antibiyotik tedavileri açısından karşılaştırıldı. Sonuçlar: Yirmi-yedi karbapenem dirençli Gram(-) bakteri üremesi olan olgu grubu hastası ve 24 karbapenem duyarlı Gram(-) bakteri üremesi olan kontrol grubu hastası çalışmaya dahil edildi. Karbapenem dirençli Gram(-) bakteri üremesi olan 27 hastanın 6(%22.2)'sı servis, 15(%55.5)'i yoğunbakım, 5(%18.5)'i yenidoğan yoğun bakım, 1(%3.7)'i onkoloji servisinde yatan hastalardı. Olgu grubu 27(17E/10K), kontrol grubu 24(16E/8K) hastadan oluşmaktaydı. Olgu grubunda median yaş 41(0-204) ay, kontrol grubunda 11.5(0-178) ay saptandı. Primer hastalıklara göre sınıflandırıldığında olgu grubunda en sık kronik akciğer hastalığı (n=4), kontrol grubunda ise prematürite ve genetik sendromlar (n=4, n=4) bulundu. Gruplar risk faktörlerine göre karşılaştırıldı. Üreme öncesi alınan tedaviler incelendiğinde karbapenem kullanımında olgu grubunda daha fazla olmak üzere anlamlı farklılık saptandı(p=0.007). Katater / mekanik ventilatör kullanımı / torakostomi vb. gibi invaziv materyal durumu ve geçirilmiş operasyon durumu karşılaştırıldığında gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı. Hastalar yoğun bakım yatışı / son 2 ayda yatış ve >3 hafta hastanede yatış öyküsü varlığı açısından değerlendirildi. Olgu grubunda daha fazla olmak üzere 3 haftadan fazla hastane yatışında anlamlı farklılık görüldü(p=0.025). Üreme öncesinde hemogram ve CRP düzeyleri karşılaştırıldığında olgu grubunda lökosit için median değer 9080/oL, CRP için 2.3mg/dL; kontrol grubunda sırasıyla 11800/oL ve 2.3mg/dL bulundu. Hastalığın etkisi incelendiğinde sepsis sıklığı açısından anlamlı farklılık görülmezken (p=0.50), septik şok olgu grubunda istatiksel olarak anlamlı daha fazla görüldü(p=0.037). Antibiyogramlar değerlendirildiğinde siprofloksasine karşı olgu grubunda anlamlı direnç saptandı(p