Kronik böbrek yetmezliğinde hemodiyaliz ve protein diyalizinin oksidatif stres üzerindeki etkisi

Bu çalısmada, KBY hastalarında uygulanan RRT’den HD ve PD tedavilerinin oksidatif stres durumuna etkileri, protein modifikasyonu üzerinden incelendi. Ayrıca bir diger tedavi sekli olan transplantasyonun (Tx) da oksidatif stres üzerindeki etkisi arastırıldı. Bu amaçla; hemodiyaliz (HD) (n= 20), periton diyalizi (PD) (n= 20) ve renal transplantasyon gerçeklestirilmis (Tx) (n= 20) KBY hastaları olmak üzere çalısma grupları olusturuldu. Ayrıca HD grubu da kendi içerisinde HD öncesi HD1 grubu, HD’nin 2.saati HD2 grubu ve HD’nin 4.saati HD3 grubu olarak ayrıldı. Bu gruplarda plazma protein oksidasyonu belirteçleri olan; PCC, MPO, AOPP, 3-NT, serbest tiyol grubu ve TAK düzeyleri tayin edildi. Yapılan çalısmalar sonucunda, uygulanan tedavi sekillerinde plazma protein oksidasyonu belirteçlerinden MPO düzeyleri, en fazla HD grubunda olmak üzere tüm gruplarda, kontrol grubuna göre anlamlı derecede yükseldigi belirlendi. Plazma PCC düzeyleri ise; HD grubunda anlamlı derecede yüksek bulunurken, PD ve Tx gruplarında kontrol grubuna benzer bulundu. AOPP düzeyleri ise; PD ve HD gruplarında anlamlı derecede artmıs oldugu halde, Tx grubunda anlamlı bir degisiklik göstermedi. Plazma tiyol grubu düzeylerinin ise, tüm gruplarda kontrol grubuna göre anlamlı derecede azaldıgı tespit edildi. Plazma TAK düzeyleri; HD grubunda anlamlı derecede azalırken, PD ve Tx gruplarında kontrol grubuna benzer düzeyde bulundu. Elde edilen sonuçlar dogrultusunda, RRT’nin, HD tedavisi, PD tedavisi ve Tx tedavisi azalan sıralaması içerisinde, oksidatif stresi arttırdıgını belirledik. Diyaliz tedavileri içinde PD tedavisi; oksidatif stres üzerindeki olumsuz etkisinin HD’ye göre daha az olması nedeniyle, daha uygun bir tedavi yöntemi olarak önerilebilir