Determination of agronomic characters and hypericin content of Hypericum perforatum L. clones under the Bornova ecological condition

Ülkemiz florasında yaygın bulunan sarı kantaronun tarımı yurdumuzda yapılmamakta, floradan toplanarak ihraç edilmektedir. Floramızda yaygın olarak bulunan bu bitkinin Bornova ekolojik koşullarında oluşturulan populasyonlarından seleksiyonla geliştirilen A klonlarınm agronomik ve teknolojik özelliklerini belirlemek bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışmada Ege Bölgesi florasından toplanarak Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü'nün Bornova'da bulunan deneme tarlasında yetiştirilen Hypericum perforatum L. populasyonundan seçilerek oluşturulan A-klonlarının bazı agronomik özellikleri ve hypericin oranları belirlenmiştir. Araştırmada bitki boyu minimum 51 cm, maksimum 73.7 cm, yeşil herba verimi minimum 651 g/parsel, maksimum 3850 g/parsel, üst drog herba (üst 1/3'lük kısmı) verimi minimum 188 g/parsel, maksimum 1202 g/parsel olarak elde edilmiştir Sarı kantaron (Hypericum perforatum L.) için önemli bir kalite kriteri olan hypericin oranı ise, üst drog herbadan elde edilmiş olan öğütülmüş materyalde saptanmış ve minimum %0.215, maksimum %0.290 bulunmuştur. Klonlar bazı agronomik özellikler ve hypericin oranları bakımından karşılaştırılarak ümitvar görülenler seçilmişlerdir.The St. John Wort, which is indigenous to Turkeys flora, was not cultivated, and therefore, was exported directly by collection from flora. In this study, it was intended to determine some agronomical and technological properties of A clones, selected from populations grown under the Bornova ecological conditions. Plant height, fresh herbage yield and top fresh herbage yield (the part of 1/3) varied between 51.0 and 73.7 cm, 651 and 3850 g/plot and 188 and 1202 g/plot, respectively. The hypencin content, an important quality traid for the St. John Wort (Hypericum perforatum L.), was determined in grinded material obtained from the top drug herbage and ranged from 0.215% to 0.290%. Some superior clones were identified by being compared for some agronomical traids and hypericin contents