Doğumun ikinci evresinde ertelenmiş ıkınmanın postpartum yorgunluk ve doğum sonuçlarına etkisi

Bu araştırma, doğumun ikinci evresinde ertelenmiş ıkınma ile geçiş fazında ıkınmanın postpartum yorgunluk ve doğum sonuçlarına etkisini incelemek amacıyla randomize kontrollü olarak yapılmıştır Araştırma, 15/12/2010-01/09/2011 tarihleri arasında, TC. Sağlık Bakanlığı Dr. Ekrem Hayri Üstündağ Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastanesinde; Doğum Salonu ve Postpartum Servisinde yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini 15/12/2010-01/09/2011 tarihleri arasında T.C. Sağlık Bakanlığı Dr. Ekrem Hayri Üstündağ Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastanesi’nde primipar olup normal vajinal doğum yapmış, araştırmaya alınma kriterlerine uyan ve araştırmaya katılmayı kabul eden, 23 çalışma ve 25 kontrol grubu toplam 48 primipar gebe oluşturmuştur. Araştırmada veriler; literatür bilgileri doğrultusunda araştırmacı tarafından geliştirilmiş “Gebe Tanılama Formu”, “İzlem Formu” ayrıca “Partograf” ve “Yorgunluk İçin Görsel Benzerlik Skalası” kullanılarak, yüz yüze görüşme tekniği ve veri toplama formlarına yönelik izlemler yapılarak toplanmıştır. Toplanan verilerin değerlendirilmesinde; sayı ve yüzde, Ki-Kare, Mann Whitney-U, Spearman Sıra Korelasyonu İşlemi ve Wilcoxon İşaretli Sıra(lar) Testi kullanılmıştır. Tüm gruba (n=48) spontan ıkınma tekniği (açık glottis), çalışma grubundaki (n=23) gebelere ıkınmanın ertelenmesi için solunum ve üfleme tekniği eğitimi verilmiştir. Tüm gebeler ikinci evrede spontan ıkınma son itmede valsalva tipi ıkınma yöntemini (hem açık hem kapalı glottis) kullanmışlardır. Çalışma ve kontrol grubu annelerin; doğumun ikinci evresinin süre ortalamaları, itme/ıkınma süre ortalamaları, doğum sonrası ilk bir saatteki yorgunluk ve enerji puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark elde edilmiştir (p