Effect of low-level laser therapy on bone regeneration in midpalatal suture after rapid maxillary expansion

Amaç: Bu çalışmanın amacı hızlı üst çene genişletmesi sonrası midpalatal suturaya düşük enerji seviyeli lazer uygulamasının suturada kemik rejene--rasyonu üzerine etkisini bilgisayarlı tomografi kullanarak değerlendirmektir. Bireyler ve Yöntem: Bu çalışma yaşları 10 ile 15 arasında değişen tek taraflı ya da çift taraflı çapraz kapanışla birlikte gözenen iskeletsel maksiller yetersizlik (>5 mm) gözlenen toplam 30 hasta üzerinde yürütülmüştür. Hızlı üst çene genişletmesi amacıyla bütün hastalara hyrax apareyi uygulanmıştır. 30 hasta lazer grubu (n=l5) ve kontrol grubu (n=15) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Hyrax apareyi sabah ve akşam bir tur olmak üzere günde iki tur aktivo edilmiştir. Çalışmada diyot lazer kullanılmıştır (3 W, =810 nm, =3,5 cm-'). Lazer 48 saat aralıkla toplam 5 seans uygulanmıştır. Lazer sürekli modda ve her seans 15 sn uygulanmıştır. Aktarılan toplam enerji 45 j ve enerji yoğunluğu 13j/$cm^2$'dir. Lazerin başlığı üst kesici dişlerin singulumlarının arkasına yerleştirilerek uygulama yapılmıştır. Lazer grubundan son lazer seansından 1,5 ay sonra, kontrol grubundan ise genişletmenin tamamlanmasından 3 ay sonra düşük doz bilgisayarlı tomografi kayıtları alınmıştır. Densite hounsfield unit olarak ölçülmüştür. Bulgular: Kontrol ve lazer gruplarında miripalatal suturanın kemik yoğunlukları arasındaki fark istatistiksel olarak ınlamsızdır. (p>0,05) Midpalatal suturanın kemik densitesi her iki grupta da neredeyse jynı Hounsfield Unit değerindedir. Sonuçlar: Hızlı üst çene genişletmesi sırasında düşük enerji seviyeli lazer uygulaması retansiyon süresini Kısaltmakta ve midpalatal suturada kemik rejeneras-yonunu hızlandırmaktadır. Median sutura-• i.ıkı kemik yoğunluğu temelinde değerlendirildiğinde, 3 aylık stabilite 1,5 ay sonra elde edilebilmiştir. Hızlı üst çene genişletmesi sonrası düşük enerji seviyeli l-ızer uygulamasının retansiyon süresi ve 't.ıbilite üzerinde etkin bir rolü olabilir, ı Türk Ortodonti Dergisi 2011:24:83-96)Aim: The aim of this study is to evaluate the effects of low level laser therapy (LLLT) on bone regeneration in the midpalatal suture after rapid maxillary expansion. Subjects and Methods: The study sample comprised thirteen patient aged between 10 and 15 years old with max i I la ry transverse deficiency (> 5 mm) and bilateral or unilateral posterior crossbite were included. All patients underwent rapid maxillary expansion with (he use of Hvrax expander and subjects were divided into 2 groups: control group (n=15) and laser group (n= 15). The patient's parents were instructed to activate Hyrax expander by turning the screw one turn in the morning and another turn in the evening. A diode laser (3 W, - 810 nm, 9=3,5 $cm^2$) was used. The laser was applied in 5 sessions with intervals of 48 hours. The laser was applied in continuous mode and for the 15 seconds at each point, The delivered energy was 45 j and energy density was 13 j/cm '. The laser probe was placed behind the singulum of incisors. Multi-slice low dose Computer tomography scans were taken 1,5 months later after final laser application in laser groups and 3 months later in control group. Density was measured in Hounsfield unit. Results: The difference in bone density of midpalatal suture between control and laser group was not statistically significant (p > 0.05). Bone density in midpalatal suture of two sample groups is almost equal as Hounsfield Unit. Conclusion: Low level laser therapy shortens retention period, accelerates bone regeneration in midpalatal suture during rapid maxillary expansion. Evaluated in terms of bone ossification in the median suture, 3 months of stability could be achieved after 1.5 months. Low level laser application after rapid maxillary expansion can play an active role on the retention time and stability. (Turkish J Ort-hod 2011;24:83-96